________________
૧૫૩
અંતે એકલા જવાનું છે. જાવું છે એકલા ચાલી, ખંખેરી હાથને ખાલી છે જાવું છે ઠાલી માથાકુટ ઠાલી ઠઠારે, મેજ રહ્યા જેઈ હાલી; ઘાલી બેઠા ઘરેવેલા ગુમાની, જમડા જાશે ઝાલી રે. જાવું છે જાવું અચાનક થિર આ થાનક, તેય રહ્યો ધુળ ઘાલી, કાચી કાયા તારી કાચને કુંપો, મુછ મરડમાં ઠાલી રે. જાવું રા જાણ જુવાની જર આ તારૂં, જાય પાણીપૂર ચાલી, જરા આવીને જુતીયાં વાગ્યાં, તુતીયાં મ કર ખાલી રે. જાવું એવા જુઠી માયા તને મીઠી લાગે પણ, બેવડ દી વાળી; ઘેરી લીધો તને ગઢમાં ઘેલા, ઘાણીમાં દીધે ઘાલી રે. જાવું છે માનવજન્મ અકારથ લીધે, દીધે દાટજ વાળી; અંત સમે સૈ વૈભવ ફેકટ, વીરની લે રખવાળી રે. જાવું છેપા
મિથ્થા સંસાર.
(કામ છે દુષ્ટ વિકારી—એ રાગ. ) દેલત દુનિયા હારી, જાવું જીવ દેલત દુનિયા હારી, જનમે તે જવાન નકી (૨) કોઈ રહ્યું નહીં જારી. જવુંશાળા પલની ખબર નહીં પ્રાણુને, કાળ ભમે શિર ડાલી. જાવું રહ્યું પાંડવ કૈરવ રામ ગજાનન, કંસ ગ રે મેરારી. જાવું છે? રાવણ દ્ધ રણમાં હાર્યો, કીધી કષ્ટ પથારી. જાવું કા સત્યવાદી હરિશ્ચંદ્ર ગયા, વળી હાકેમ ને અધિકારી. જાવું પણ વીર ગયા ને ધીર ગયા કેઈ, અમીર ગયા નિરધારી. જાવું, દા મહામલદ્ધા ગત પામ્યા, રણમાં યશ વિસ્તારી. જાવું છે ચક્રવત્તી નિજ વૈભવ મૂકી, ચાલ્યા એકલા હારી. જાવું માટલા
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
