Shatrunjaya Mahatmya

SR No.: 005362
Original Sutra Author: N/A
Author: Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1899
Total Pages: 340
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 20 MB

Page 96

ច។
शत्रुजय माहात्म्य. ता होय नहीं, तेम ते वखते देखावा लाग्या. पली सर्व प्राणीउनी दयाथी र्यासमिति पूर्वक, पोतानां शरीरमां पण निरीह थया थका प्रजु पृथ्वीपर विहार करवा लाग्या.
हवे ज्यां वैरी पण उपजव नथी करता, एवी अयोध्या नगरीमा पुएयमां रक्त नरत राजा पोतानां पितानुं राज्य चलावता हता. ते जरत राजा सूर्यनी पेठे, तेजनां समूह सरखा, हमेशां उदयमां स्थिर, वैरीरुपी अंधकारने हरनारा, तथा कलावानोने ( चंडने) धननां (तेजनां) दे. नारा हता; वली ते समुनी पेठे गंजीर, सिंहनी पेठे शूरा, चंडनी पेठे कलावान, वरसादनी पेठे जगतनां जीवन तुल्य, कल्पवृदनी पेठे दानेश्वरी, कलहंसनी पेठे विवेकी, चैत्यनी पेठे उंचा, तथा कोयलनी पेठे मधुर स्वरवाला हता, वली पवननां मोटा मोजांउथी जेम मेरु, तेम ते शत्रुथी श्रचल, तथा प्रजातनी पेठे मित्रनां (सूर्यनां) उदयमां तत्पर, अने धनने वधारनारा हता. वली ते शेषनागनी पेठे उत्तम जोगोथी (फणाउंथी) लालित, पृथ्वीनां नारने घरनारा, नंदनवननी पेठे हमेशां पुष्पोनी श्रेणि सहित, हारनी पेठे गुणो सहित, ( दोरीसहित ) तथा मोतीनी पेठे उत्तम व्रतने (गोलाकारने ) धरनारा, अने पृथ्वीमंडलने शोलावनारा हता. जेनो प्रतापरुपी सूर्य जगतने दोषर. हित (रात्रिरहित) करतो थको, लक्ष्मीना क्रीडारुप कलाधरने (चंडने) उत्पन्न करतो हतो. वली तेनां प्रतापरुपी सूर्यथी त्रास पामीने सूर्य श्राकाशगामी थयो, अने ते अभ्यासथी तेने हजुसुधि पण स्थान मलतुं नथी. सूर्यादिकोनो तो “ तापज” होय डे, पण जरतनो तो "प्रताप” हतो, केम के ते प्रतापथी बलेला शत्रुरुपी वृदो फरीने उगतांज नहोतां. वली ते जरत राजा न्यायी, विनयमां आसक्त, मनोहर दृष्टिवालो, विचारवंत, कलावान, अने दोषने नहीं धारण करनारो हतो. __ हवे सर्व प्राणी प्रते हीतकारी एवा प्रजु, युगमात्र पृथ्वीपर दृष्टि करता थका, कर्मथी प्रेराश्ने एक देशथी बीजे देश विहार करवा लाग्या. वली ते वखते लोको मुग्ध होवाथी, निरवद्य थाहारने जाणता नहोता, अने तेथी प्रनु एक वर्षसुधि आहार विनां रह्या, केमके, लोको मुग्धपणाथी तेमने रथ, घोडा, हाथी, कन्या, सुवर्ण तथा वस्त्रो देवा लाग्या;