________________
हीतीयःसर्गः बोयो; त्यारे पूर्वनां वैरथी ते क्रोधायमान थयो; तथा लाकडी अने मुष्टी वगेरेथी, क्रोधे करीने अल्पबुधि जेम पोतानां लाग्यने, तेम ते तेने मारखा लाग्यो; त्यारे शांत मनवालो, तथा जितेंजिय, ते मुनि पण जयंकRमारथी पीडीत थयो थको, अरणिनां काटनी पेठे क्रोधथी बलवा लाज्यो; तथा ते नीलप्रते तेणे तेजोलेश्या मुकी, अने तेथी ते वृक्षनी पेठे बली गयो. एवी रीते ते जीलनो जीव मरीने नयंकर अटवीमां केसरी सिंह थयो, अने ते मुनि पण विहार करतो थको ते वनमां श्राव्यो, त्यारे ते सिंह तेने जोवाथी, श्रागला नवनां वैरथी तेने हणवाने दोड्यो; त्यारे मुनि पण धर्मनां साधनरूप देहy रक्षण करवामाटे जाग्यो. त्यारे करेबुं कर्म जेम प्राणीनी पाउल जाय , तेम ते सिंह पण तेनी पाडल दोज्यो, एवी रीते श्रति क्रोधायमान थयेला ते सिंहे मुनिने एटलोखेद पमाज्यो के मुनिये क्रोधायमान थर, तेनापर तेजोलेश्या मुकी; तेथी मृत्यु प्रामी ते सिंह नयंकर वनमां अत्यंत कर दीपडो थयो, श्रने त्यां पण कमें योगे ते मुनि श्राव्यो; तथा जेटलामां ते मुनि स्थिर मनथी प्रतिमा धारीने रहे , तेटलामा पूर्व नवनां वैरथी ते दीपडो तेने मारवानी श्छाश्री त्यां श्राव्यो. ते वखते मुनि पण, जोके कषायोनुं जयंकर परिणाम जाणतो हतो, तो पण कर्मनां वशथी कोप पाम्यो. अत्यंत ज्ञाननी संपदावाला तथा मोदनी श्छा राखनारा मुनिर्जनां चित्तमां पण ज्यारे अत्यंत क्रोध श्रावे बे, त्यारे बीजानी तो वातज शी करवी ? पड़ी ते मुनिये मुकेली तेजोवेश्याथी ते अत्यंत क्रोधी दीपडो मरीने कोश्क नयंकर वनमां जंगली सांढ थयो, घणी रीते अराधेल , योगर्नु अंग जेणे, तथा दैवयोगे त्यां पण श्रावेला, ते मुनिने ते सांढे उपव कयों. त्यां पण ते मुनिये तेने प्रथमनी पेठेज मारी नांख्यो. त्यारे ते सांढनो जीव अवंति देशमा, उजायनी नगरीमां, सिफवडनां कोटरमा अत्यंत फेरी थाशिविष सर्प थयो. अनुक्रमे ते त्रिविक्रम मुनि पण चालता थका, ते वडनीचे श्रावीने कायोत्सर्ग ध्यानमा रह्या; त्यारे तुरत ते सर्प पण तेने जोयो. पली अत्यंत मत्सरथी पूर्व नवनां वैरी एवा ते मुनिने डंखवा माटे, पुष्ट श्राशयवालो, तथा विस्तारवाली फणावालो ते सर्प त्यां श्राव्यो. त्यारे मु. निए पण तेने श्रावतो जोश, क्रोध लावीने श्रागलनी पेठेज यमने मं
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org