________________
५३
शत्रुजय माहात्म्य. षनदेव प्रजु बिराजे बे. एवी रीते त्रणे जगतमां अत्यंत अतिशयवाला ते बन्ने तीर्थोने जोश्ने, प्राणी सर्व इत्यादिक पापोथी मुकाय जे. हवे ते. नी कथा कहे . . जरतक्षेत्रमा श्रावस्ती नामनी नगरीमां त्रिशंकुनो पुत्र त्रिविक्रम नामे राजा हतो. ते राजा एक दहाडो उद्यानमा फरतो थको एक वडनां कृ. क्षनी नीचे उन्नो, त्यां तेणे पोतानां मस्तकपर, क्रूर शब्द करता एक पक्षीने जोयो. कडवा शब्द बोलता ते पक्षीने राजाये उडाडवा मांड्यो, पण ते उड्यो नहीं, त्यारे तेणे क्रोधथी बाणे करीने तेने मार्यो. त्यारे ते पती पृथ्वीपर शिथिल थश् तरफडवा लाग्यो, तेने जो राजा कंक पश्चातापयुक्त थयो थको, पाडो वली नगरप्रते गयो. हवे ते पक्षी पीडाथी मृत्यु पामी कोश्क निबनां कुलमा उत्पन्न थयो, त्यां वनने विषे बालपणाथीज पापरूपी छिनी वृद्धि करनारो थयो. हवे एक दहाडो ते त्रिविक्रम राजाये धर्मरूचि नामनां मुनिपासेनी, जावसहित नीचे प्रमाणे दयामय धर्म सांजल्यो के, दयाज उत्कृष्टो धर्म, परम क्रिया, तथा प. रम तत्व बे, माटे हे जड ! ते दयानेज तमो नजो? वली जो दया न होय, तो दान, ज्ञान, निग्रंथपणुं तथा योगनी क्रिया पण व्यर्थ जे. कानने अमृततुल्य एवं मुनिनुवचन सांजलीने दया उत्पन्न थवाथी राजा पोते मारेला जीवोनुं स्मरण करवा लाग्यो के, अहो ! में अज्ञानतानां वशथी श्रगाउ बहु सुष्कार्य कर्यां , तेथी मारे फुःखें सहन थाय एवा विविध प्रकारनां नवसंबंधि नावोने सहन करवा पडशे; माटे श्रा जीवीतर्नु, त. था राज्यादिकनुं शुं प्रयोजन ? के जेथी आ लोकमां संताप, श्रने प. रलोकमां मने नरकनी गति मलशे; माटे हवे हुँ, कादवमांथी जेम पनने तथा माटीमांधी जेमसुवर्णने, तेम आ शरीरथी व्रतने ग्रहण करीश. ए. म विचारि राजाये, मुनिने नमस्कार करी आदरसहित, व्रतनी याचना करी, त्यारे मुनिये पण तेने हर्षथी दीक्षा आपी. पनी जणेल जे सर्व सि. छांतो जे, तथा नवे तत्वोने घरनारो ते त्रिविक्रम मुनि विधिपूर्वक उ. त्तम व्रत पालवा लाग्यो. एक दहाडो ते गुरु माहाराजनी रजा लेश्ने एकाकी, सूर्य जेम आकाशमां, तेम संसाररूपी वनमां नमवा लाग्यो उत्कृष्ट संयमवाला, तथा प्रतिमा धरीने उनेला, ते मुनिने, ते नीद्दे
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org