________________
प्रथमःसर्गः
२१ मनवालो थयो थको, तथा उत्तम चारित्रनी श्छावालो थयो थको शत्रुजयने उद्देशीने चालवा लाग्यो; ते वखते तेणे शत्रुजयप्रते पहोंचवा सुधि थाहारना पञ्चरकाण कयां; तथा पर्वतनां गुणोथी तेनुं मन पण हरा गयु; पठी एवी रीते चालतां थकां सात दिवसे तेणे शत्रुजय गिरिनुं शिखर दीवं; ते वखते तेनां दर्शनमां उत्कंठित एवी पोतानी बन्ने आंखोने ते कंम् राजा नीचे प्रमाणे कदेवा लाग्यो के, हे नेत्रो ! तमारां पुण्यनां समूहथी आ गिरिराजने में प्रत्यद जोयो, माटे तमो तेने सारी रीते जुट ? एवी रीते अत्यंत हर्षित थयेलो एवो ते कंडु राजा, रस्तामा कोश्क महामुनिने जोश्ने, तेने नमस्कार करीने तथा तेनां मुखसामी दृष्टि करीने तेनी पासे बेगे. ते वखते ज्ञानी, अने दयाथी जज्ज्वल एवा ते मुनि पण, ते राजाने वैराग्य युक्त जाणीने श्राग्रह सहित देशनाथी नीचे प्रमाणे तेनापर अनुग्रह करवा लाग्या के, हे वत्स ! तुं धर्ममां उत्सुक डे, अने वली शत्रंजय पर्वत प्रते जाय , माटे तुं हवे चारित्रनुं लक्षण सांजल ?
सर्वशोए कर्मरूपी काष्टने बेदनालं, तथा पंचमगतिने देनारुं, एवं पांचे प्रकारनुं चारित्र कहेवू , तेमां पेहेलु सामायिक चारित्र, बीजुं बेदोपस्थापनीय चारित्र, त्रीजुं सूक्ष्मसंपराय चारित्र, चोथु परिहार विशुकि नामनुं चारित्र, तथा पांचमुं यथाख्यात नामर्नु चारित्र कहेलु . चारित्रविनां ज्ञान अने दर्शन पांगलानी पेठे वृथा , तथा ते चारित्र पण ज्ञान अने दर्शन विना अंधनी पेठे निष्फल बे. वली जेम सु. वर्णनां कुंजमां अमृतनुं जरवू, तथा सोनामां सुघंधि श्राववी, चंजने चंदननो लेप करवो, तथा वींटीमां मणि जडवू, तथा पर्वने दिवसे महादान देवू, तथा दानमां जेम नाव लाववो, तेम शत्रुजय पर्वतपर चारित्र सहित जे जिननुं ध्यान धरवू, ते उत्तम फलने देनारं जाणवू. एवी रीते मुनिनी वाणीथी बुफेला एवा ते कंडु राजाए ते मुनिनी पासेथी दीदा लीधी, तथा अव्य अने जावथी परिग्रहनो त्याग करीने, प्रसन्न दृष्टिवालो थयो थको ते तीर्थप्रते पहोंच्यो; तथा त्यां शीलरूपी बखतरवालो, अने व्रतरूपी हथीयारवालो, तथा दयारूपी ढालवालो थयो थको पर्वतपर चडीने पापरूपी शत्रुने ते वेगथी हणवा ला
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org