________________
प्रथमःसर्गः जीने कंपापातथी मरवानी श्शावालो थयो थको चालवा लाग्यो. एवी रीते चालतां थका जेटलामां ते गामनी बहार श्राव्यो, तेटलामां तेणे एक सुंदर अंगवाली गायने सामी श्रावती जोश पड़ी त्यां ते गाये अचानक पुंबडं ऊंचं करीने, क्रोधथी, वैरीनी पेठे तेने शीगडानां अग्र जागथी मार्यो. पड़ी पूर्वनां श्रनुनवधी ते राजा पण खड्ग कहाडीने, यम सरखो थयो थको, क्रोधथी तेनां तरफ दोड्यो; त्यारे ते गाय पण क्रोधायमान थप थकी, तथा अत्यंत फुफाटा मारती थकी तेनी सामे लडवाने दोडी; एवी रीते क्रोधथी सन्मुख श्रावती ते गायने राजाये तलवार मारीने तेनां बे टुकडा कर्या, त्यारे तेणीनां कलेवरमांथी एक स्त्री नीकली; न. यंकर अंगवाली, तथा अत्यंत लाल आंखोवाली, अने हाथमां कातरने नचावती एवी ते स्त्रीए निष्टुर अक्षरवाली वाणीथी राजाने रणसंग्राम माटे बोलाव्यो; अने कह्यु के, रेऽष्ट ! तें था शस्त्रविनानी अने गरीबडी गायने मारी! माटे हवे जो तारामां शक्ति होय, तो मारी साथे खडवाने तैयार था? एवी रीतनुं तेनुं हेतुवाएं वचन सांजलीने, ते राजा पण पोतानां खड्गपर दृष्टि राखीने, आवी रीते अपवित्र वाणी बोलवा लाग्यो; अरे! तुं को युवान, अने केलनां पात्रां सरखा कोमल अंगवाली स्त्री बो, अने हुं शस्त्रमा पंडित एवो शूरो क्षत्री बुं; माटे हे मानिनि ? तुं कहे श्रापण बन्नेनुं युफ कंप्रशंसनीक कहेवाय? केमके, अहंकारी एवो सिंद कंई हरणीनी साथे युद्ध करवानी याचना करे ? (अपितु नज करे.) एवी रीते बोलता एवा ते राजाने ते स्त्री कहेवा लागी के, हे राजा ? हुं कंशं तारी पेठे वाचाल नथी, माटे तुंलडवाने तैयार था ? ते सांजलीने राजा हाथमां खग लश्ने तेनी सामे दोड्यो, पण तेटलामा तेणे पोतानां शरीरने तेणीनी कातरथी विंधायेतुं जोयु, अने तेमांथी रुधिर करवा लाग्यु. पडी ते स्त्री तेने कहेवा लागी के, हे राजा? ते तारुं पराक्रम हवे जाण्युं ? अने हजु पण जो तुं समर्थ होय, तो लडवाने तैयार था ? एवी रीतनी तेनी वाणी सांजलीने कंडु राजा मनमां विचारवा लाग्यो के, अहो ! मारुं कर्म उलटुं होवाथी
आ स्त्रीए पण मने जीत्यो. (माटे ज्यांसुधि पूर्वनुं करेलुं पुण्य क्षय यतुं नथी, त्यांसुधिज माणसनुं बल, तेज, अने कीर्ति अखंडित रहे . माटे
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org