________________
१४६
शत्रुजय मादात्म्य. जोश्ने लश्करी कंपवा लाग्या. ते विद्याधर, वरसादनी पेठे गर्जना करतो थको चक्रीनां सैन्यमांप्रदयकालनां अग्निनी पेठे गदानां मारथी कांकराउनी पेठे हाथीउने, पतंगीश्रांउनी पेठे घोडाउने, पदिनां मालानी पेठे रथोने, तथा कुछ कीडाऊनी पेठे पालाउँने मारवा लाग्यो. त्यारे माहेंअचूड नामनो विद्याधर पण जरतने नमी, हाथमां नयंकर मुजलने नमावतो थको क्रोधथी तेनी सामे दोड्यो. पठी ते महा बलवान घिद्याधरे वजथी जेम पर्वतने, तेम ते रत्नारिने मार्यो, थने तेथी ते पृथ्वीपर लोटवा लाग्यो. ते वखते सूर्य पण तेनी साथे तेनीज श्राकृतिने धारण करतो थको पश्चिम समुजमां जश्ने पडयो. ते रात्रिए बाहुबलिनुं सैन्य कमलनी पेठे मुकुलित थर गयुं; पण प्रजात होते ते पाळ क्षणवारमा प्रफुलित थयु. हवे रत्नारिने हणाएलो जाणिने अमितकेतु क्रोधथी बलतो थको, धनुष्य अने फरसी खेश्ने चक्रीनां सैन्यप्रते दोडी श्राव्यो. ते बाणोनी धाराउँथी वैरीनां समूहमां उर्दीन करतो थको मेघनी पेठे तेऊनां मुखोने उलटां करवा लाग्यो. पली वीरसमुअनी पेठे गर्जना करतो, तथा प्रध्वयकालनां सूर्यनी पेठे तीव्र अने अभूत तेजोथी तपतो, तथा दोषोनी खाणसरखा (चंड सरखा ) शत्रुनां समूहोने कलंक सहित करतो थको सूर्ययशा रथ सहित तेनी सामे श्राव्यो. ते सूर्ययशानां नादथी चक्रीनां लश्करीउँने जाणे बेवडो हर्ष थयो होय नहीं तेम, ते समरांगणपर श्राव्या. एवी रीते धसी आवता सूर्ययशानां केतुने श्रमितकेतुए क्षणवारमा बाणथी बेदी नाख्यो. ते जो धूमकेतुनी पेठे उडलेला सूर्ययशाए अर्धचंड नामनां बाणथी तेनुं गर्बु कापी नाख्यु. ते वखते चक्रीनी सेनामां जय जय शब्द थयो, तथा सूर्य यशापर श्राकाशमांथी पुष्पवृष्टि थ. एवी रीते मंथानक सरखो ते सूर्ययशा बाहुबलिनी सेनाने वलोवीने पालो पोतानां सैन्यमां आव्यो. पठी बाहुबलिए राजाउँने बोलाव्याथी वीस कोड पाला, तेटलाज घोडा, रथ, तथा हाथीउँनो खामी,तथा वैताढ्यनी दक्षिण श्रेणिनो सुमति नामनो नायक, बाहुबलिने नमीने रणसंग्राममां धस्यो. ते वखते साक्षात दत्रीधर्म सरखो, तथा सिंहनी पेठे महापराक्रमी शार्दूल नामनो चक्रीनो पुत्र ते सुमतिने धस्यो श्रावतो जोश्ने, वीररसथी आकुल थयो थको, हा.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org