________________
२४५
चतुर्थःसर्गः हीथी नाशी जq तेज श्रेष्ट बे, एम विचारि वारंवार चक्रने पाडं वाली जोतो थको ते नाशवा लाग्यो. पड़ी ते मेरु, गुफा, समुज, रुचकछिप, बीजा छीपो,अने पाताल विगेरे ज्या ज्यां जवा लाग्यो, त्यां त्यां ते चक्रने पूर्वार्जित कर्मनी पेठे पाबल श्रावतुं जोश, तेणे वजपंजर बनाव्यु, त्यारे तेने चक्राधिष्टायक देवो हसीने कहेवा लाग्या के, रे रंक ! तें था चक्रीप्रते शुं करवा मांड्युं ? वली हे रंक ! ते चक्री ज्यारे तारापर कोपायमान थया, त्यारे देवोमांथी पण तारुं कोण रक्षण करी शके तेम ? माटे हवे ते पक्षीनी पेठे पंजर शामाटे धारण कर्यु ले ? पड़ी ते शनिलवेग विद्याधर उमास पठी पोतानां ते पिंजरमांथी निकल्यो, त्यारे चके तेनुं माथु कापी नांख्यु. पठी ते चक्र पालुं वलीने चक्रीना हाथमा श्राव्यु, अने चक्रीनां सैन्ये वारंवार जय जय शब्द को. हवे सिंहस्थ तथा सिंहकर्णने तेवी रीतना जोश्ने मेघनाद अने सिंहनाद नामनां चक्रीनां पुत्रो तेनी तरफ दोड्या. पड़ी ते चारे वीरो परस्पर युद्ध करता थका, देवोने पण चारे दिशानां प्रदयनी ब्रांति सूचववा लाग्या. जगतने दोन पमाडनारा ते चारे वीरो वजोनी साथे जेम वजो तेम श्रत्यंत बलथी लडवा लाग्या. हवे ते वखते तेउनां रणसंग्रामथी जाणे डयो होय नहीं तेम, सूर्य अस्ताचलप्रते गयो; अने बन्ने लश्करो पण पोतपोताने स्थानके गयां. त्यां पुरोहिते काकिणी रत्ननां पाणीथी वैरिनां मारथी घायल थएली सेनाने पानी नवी जेवी करी; अने चंज्यशाए चंथी मेलवेली विद्यानां योगथी बाहुबलिनी सेनाने शल्यरहित करी. पली प्रजातमां पोतपोतानी पताकाउंथी अकाशने चित्रित करता थका, अंदर क्रोधवाला थश्ने सर्वे शस्त्रो सहित त्यां श्रावी पहोंच्या. त्यां पर्वत सरखा माथांवालो रत्नारि नामनो विद्याधर बाहुबलिनां चरणोने नमीने, तथा तेनी आज्ञा लेश्ने, लाख जारनां वजननी लोखंडनी गदा हाथमां धारण करीने, वंटोलीश्रानी पेठे गर्जना करतो थको वेगथी दोड्यो. यमनी पेठे हाथमां गदावाला, ताडनां वृक्ष सरखा उंचा, वलती अग्निसरखी पीली आंखोवाला, उगता सूर्य सरखा मुखवाला, वृक्षनां डाला सरखा हाथोवाला, शीलातल सरखा हृदयवाला, बीजा विद्याधरोथी वीटाएला, महा जयंकर तथा महा बलवान एवा ते विद्याधरने
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org