________________
શ્રી પ્રમાદસ્થાનાધ્યયન-૩ર
393
-
ભવમધ્યમાં રહે છતાં પણ પાસે નથી. જેમ જલમધ્યમાં રહેવા છતાં કમલદલ જલથી લેવાતું નથી, તેમ અહીં સમજવું.
(५६-थो १० १२७९ थी १२८०) जीहाए रसं गहणं वयंति, तं रागहेउं तु मणुण्णमाहु । तं दोसहेडं अमणुण्णमाहु, समो अ जो तेसु स वीअरागो॥६१॥ रसस्स जिहं गहणं वयंति, जीहाए रसं गहणं वयंति । रागस्स हेउं समणुण्णमाहु, दोसस्स हेउं अमणुण्णमाहु ॥२॥ रसेसु जो गिद्धिमुवेइतिव्वं, अकालिकं पावइ से विणासं । रागाउरे वडिसविभिन्नकाए, मच्छे जहा आमिसभोगगिद्धे ॥६३॥ जे आवि दोसं समुवेइ तिब्ध, सिक्खणे से उ उवेइ दुक्खं । दुइंतदोसेण सरण जंतू, न किंचि रस्सं अवरज्झई से ॥६४॥ एर्गतरत्तो रुइरे रसंमि, अतालिसे से कुणई पओसं । दुक्खस्स संपीलमुवेइ बाले, न लिप्पई तेण मुगी विरागो ॥६५॥ रसाणुगासाणुगए अ जीवे, चराचरे हिंसइऽणेगरूवे । चित्तेहिं ते परितावेइ बाले, पीलेइ अत्तद्वगुरू किलिठे ॥६६॥ रसाणुवाए ण परिग्गहेण, उप्पायणे रक्खणसन्निओगे। वर विओगे अ कहिं सुहं से, संभोगकाले अ अतित्तिलाभे ॥६७॥ रसे अतित्ते अपरिग्गहे अ, सत्तोवसत्तो न उवेइ तुहि । अतुट्टिदोसेण दुही परस्स, लोमाविले आययई अदत्तं ॥६८॥
॥ अष्टभिःकुलकम् ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org