________________
( ૮૦) શ્નાન કરાવી સારી વસ્ત્રાભરણવડે અલંકૃત કરી પોતે ભાર્યા સહિત તેમને પગે પડ્યો, પ્રણામ કર્યા અને પૂછયું કે-“તમે અહીં આવી અવસ્થામાં ક્યાંથી ?” તેમણે કહ્યું કે-“તને અહીં રાજ્ય મળ્યું છે, એમ સાંભળી અમે અહીં આવ્યા, તારા ભાઈએ શરમથી નગર બહાર રહ્યા છે.” ધને તરત જ તેમને તે લાવ્યો અને દરેકને એકેક ગામ આપ્યું.
ગંભદ્ર શેઠ શ્રી વીર પ્રભુની પાસે દીક્ષા ગ્રહણ કરીને સ્વર્ગે ગયા. તેઓ શાલિભદ્રના પૂર્વભવના પુણ્યપ્રકર્ષથી તેમજ પુત્રપરના વાત્સલ્યભાવથી દરરોજ ૩૨ પુત્રવધુને માટે અને શાળિભદ્ર માટે ભેજન ને દિવ્ય વસ્ત્રાલંકાર આપવા લાગ્યા. ત્યારપછી અન્યદા કે રત્નકંબળ વેચનાર વેપારી સજગૃહીએ આવ્યા. લાખ લાખ મૂલ્યના તેના રત્નકંબળ કેઈએ ન લીધા. શાળિભદ્રની માતાએ તે વેપારીને નિરાશ થયેલા જોઈ સેળે ખરીદ કર્યા અને તેના બે વિભાગ કરી બધી પુત્રવધુને આપ્યા. તેમણે સ્નાન કરીને પગ લુહી ફેંકી દીધા. ઈત્યાદિ ઘણે વૃત્તાંત છે તે અહીં ગ્રંથકારે લખ્યું નથી તે અન્ય રથાનકથી જાણી લે.
એકદા ત્યાં ઉદ્યાનમાં ધમષ નામના આચાર્ય પધાર્યા. તેને ઉપદેશ સાંભળીને સંસાર તજવાની ઈચ્છાવાળા શાલિભદ્ર પૂછ્યું કે-“હે સ્વામી! શું કરવાથી પ્રાણીને બીજે સ્વામી ન થાય?' સૂરિએ કહ્યું કે “ જે સંસાર છોડી ચારિત્ર ગ્રહણ કરે છે તે પ્રાતે સર્વને નાથ થાય છે.” શાલિભદ્ર તે સાંભળીને વ્રત લેવાને ઇચ્છક થયે. સૂરિએ કહ્યું કે- આ કાર્યમાં પ્રમદ ન ફરે.” શાળિભદ્દે ઘરે જઈને માતાને કહ્યું કે- “હે માતા! હું તે પ્રવજ્યા અંગીકાર કરીશ.” માતાએ કહ્યું કે-“હે પુત્ર!
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
