________________
( ૭ ) ળજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. દેવે સમવસરણ રચ્યું. પછી ગજપુરે પધારતાં શ્રેયાંસકુમારે ધર્મ સાંભળીને પ્રભુ પાસે ચારિત્ર અંગીકાર કર્યું. અને ઘેર તપ તપી મોક્ષસુખને પ્રાપ્ત કર્યું. શ્રેયાંસના દાનવિષે કહ્યું છે કે સુપાત્રદાન દેવાવડે ઘર ધનવડે ભરાય છે, ત્રણ ભુવન તેના યશવડે ભરાય છે, ઈશુરવડે પ્રભુના હસ્ત ભરાય છે અને આત્મા નિરૂપમ સુખવડે ભરપૂર થાય છે. આ પ્રમાણે સુપાત્રદાન મહાન ફળને આપનાર છે.”
ઈતિ દાનધર્મના ઐહિક ફળ ઉપર શ્રેયાંસ કથા.
હવે મૂળદેવની કથા કહે છે-આ ભરતક્ષેત્રમાં અવંતિ નામને દેશ છે. ત્યાં બાર એજન લાંબી ને નવ જન પહેલી ઉજજયિની નામે નગરી છે. ત્યાં અતિ રૂપવતી ને કળાકુશળ દેવદત્તા નામે ગણિકા રહે છે. તે બહુ ધનવાળી છે છતાં અચળ નામના સાર્થવાહને જોઈને પિતાને નિર્ધન માનતી સતી તેની સાથે રમે છે.
હવે પાલીપુર નગરમાં મૂળદેવ નામને રાજપુત્ર સર્વ કળાવાનું રૂપવાનું અને સમગ્ર ગુણયુક્ત રહે છે, છતાં તેને છૂતનું વ્યસન લાગવાથી રાજાએ અપમાન કરીને કાઢી મૂકે છે. તે કે ફરતે ફરતે ઉજ્જયિની પુરીએ આવ્યું. તેણે ગુટિકાદિના પ્રગવડે અનેક જુદા જુદા રૂપે કરીને અનેક કળાવડે સમસ્ત પુરજનને વિસ્મય પમાડ્યો. તેણે “ત્યાં સર્વ જનને તૃણતુલ્ય માનનારી દેવદત્તા નામની વેશ્યા છે.” એમ સાંભળ્યું. પછી મારે એને કઈ રીતે રીઝવવી. ” એમ ધારી વિવર્ણયુક્ત વામનરૂપ કરીને તે ગુણિકાના ઘરની સામેના દેવાયતનમાં બેસી ગીત ગાવા લાગ્યું. તે સાંભળીને દેવદત્તા ચમત્કાર પામી. એટલે તેને
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
