________________
(૧૭૪). રૂપાની, સેનાની, રતનની ખાણ મળી જાય તે તે પ્રથમ લીધેલા લોઢું રૂપું તેનું વિગેરે કમસર છોડને રને ગ્રહણ કરે કે નહીં? જે ન કરે તે મૂર્ખ ઠરે અને નિર્ધન રહે. તેમ પરમાત્માને કહેલ ધર્મ પામ્યા પછી મિથ્યાધર્મ છેડજ જોઈએ, તેમાં કાંઈ પણ દોષ નથી.” આ પ્રમાણે કહેવાથી રાજાએ નાસ્તિપણું તજી દઈ જૈનધર્મ અંગીકાર કર્યો અને બહુ પ્રકારે ધર્મ આરાધવા લાગે.
એકદા સાંસારિક સુખભેગની તૃષ્ણાવિનાના પ્રદેશ રાજાએ પૌષધ કર્યો. તે વખતે ભગતૃષ્ણામાં આસક્ત એવી તેની સૂર્યકાંતા રાણીએ તેને વિષ આપ્યું. જેથી તે મરણ પામે અને શુભ ધ્યાનથી સૂર્યાભ નામે દેવ થયા. તે આ દેવ છે.” એમ વીરપ્રભુએ ગૌતમસ્વામીને કહ્યું. તે સાંભળી અનેક છે પ્રતિબંધ પામ્યા.
આ કેશીગુરૂને સંગ પ્રદેશ રાજાને દુર્લભ હતા, તે તેના મંત્રીના પ્રયત્નથી થઈ શક, તેમ સદ્ગુરૂપ્રાપ્તિની દુલભતા સમજવી.
આવા શ્રેષ્ઠ ધર્માચાર્યના સંગમથી ઉત્તમ શ્રાવક ઉત્તમ મનેર કરે તે કહે છે-“હું કયારે કયા વર્ષ, માસ, પક્ષ, દિન કે મુહુર્તે ગુણસાગર એવા સૂરિને પામીને તેમના ચરણ પાસે સંસાર છોડીને નિરારંભી એ મુનિ થઈશ-મુનિપણું અંગીકાર કરીશ.” ૩૩૪.
અહીં ગુરૂમહારાજને ગુણના સાગર (સમુદ્ર) કહ્યા છે તે પૂર્વોક્ત ગુણવાળા, દેશ કુળ જાત્યાદિવડે વિશુદ્ધ તેમજ ગીતાર્થ, કિયાકર, શીલ અને સારણદિકના કરનારા સમજવા.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org