________________
(૧૨) સ્વાધ્યાયમાં ઉપયુક્ત સતે જીવ અસંખ્યાત ભરના સંચિત કરેલા કર્મો ક્ષણે ક્ષણે ખપાવે અને નવા ન બાંધે, તેથી તેનું પ્રાધાન્યપણું કહેલું છે.
હવે આવશ્યક કર્યા પછી પિતપોતાની બુદ્ધિ ને અભ્યાસ અનુસાર પૂર્વે ભણેલા કર્મગ્રંથાદિનું પરાવર્તન કરે. અથવા શીલાંગરથ અને નમસ્કારાવાળી (અનાનુપૂવ) ગણવારૂપ સ્વાધ્યાય કરે. પછી જ્ઞાનાદિ ગુણગણરૂપ મણિના સમુદ્ર તુલ્ય (ગુણસાગર) એવા ગુરૂમહારાજને પોતાને સ્વાધ્યાય કરતાં ન સમજાયા હોય એવા સૂત્રાર્થ પૂછે.
ઈતિ ૨૦ મું દ્વાર સમાપ્ત. હવે લેકના પૂર્વાર્ધથી યતિવિશ્રામણારૂપ ૨૧ મું દ્વાર વ્યાખ્યાનપૂર્વક કહે છે અને ઉત્તરાર્ધવડે ૨૨ મા ધર્મદેશના દ્વારને પ્રસ્તાવ કરે છેઃ–'
' ઉત્સર્ગ માગે સાધુ સંબોધના (પગચંપી વિગેરે) ન કરાવે, અપવાદ માગે સાધુ પાસે કરાવે અને તેના અભાવે તથાવિધ શ્રાવક પાસે કરાવે. સુબાહુના દષ્ટાંતને અનુસારે વિશ્રામણા કરીને તેનું ફળ શ્રાવક પણ મેળવે. સુબાહુનું દષ્ટાંત ભરતેશ્વરના ચરિત્રાદિકથી જાણવું. એ સુબાહુકુમારે તે ભવમાં પ૦૦ મુનિની વૈયાવચ્ચ કરી હતી. જેના પુણ્ય પ્રભાવે પ્રસ્તુત બાહુબલિના ભવમાં ચકવર્તી કરતાં પણ અધિક બળ મેળવ્યું હતું.
જો કે એ ભગવંત મહર્ષિ વિશ્રામણું ન કરાવે, પણ પરિણામની વિશુદ્ધતાથી ક્ષમાશ્રમણની વિશ્રામણા કરનાર શ્રાવક મહાનિર્જરા કરે અને વિનયગુણની પ્રાપ્તિ કરે. તેથી યથાયેગ્ય વિશ્રામણ કરીને શ્રાવક બીજું કાંઈ પણ કાર્ય–સુખસંયમયાત્રાદિ
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
