________________
( ૮૫ ) હવે તે નગરમાં ધનદ નામે શેઠ વસે છે, તેને ચાર સ્ત્રીઓ છે અને રૂપવતી નામે માતા છે. એકદા તે ધનદ કેઈતીવ્ર વ્યાધિથી અકસ્માત મરણ પામ્યું. એટલે રૂપવતીએ વહુઓને બોલાવીને કહ્યું
જે તમે રૂદનાદિ કરશે ને રાજા તમારા પતિને મરી ગયેલા જાણશે, તો તે અપુત્રીઆના ધન તરીકે આપણું બધું દ્રવ્ય લઈ જશે, માટે તમે ન રહે અને આ તમારા પતિને પ્રચ્છન્ન રીતે ભૂમિમાં લેપન કરી છે. વળી તમારે પુત્ર ન થાય ત્યાં સુધી અન્ય પુરૂષને સે.” ચારે વહુઓએ તે વાત કબુલ કરી. પછી કુળદેવીના કહેવાથી ચાર વધુયુક્ત રૂપવતી બહાર દેવકુળમાં જઈને પલંગ પર સુતેલા કૃતપુણ્યને ઘરે ઉપાડી લાવી. ઘરે લાવ્યા પછી તે જા. એટલે તેને ગળે વળગીને પિલી રૂપવતી ડેશી રૂદન કરતી બોલી કે-“હે વત્સ ! તારી માતાને મૂકીને આટલા દિવસ ક્યાં રહ્યો હતે ? તારા ગયા પછી તારે મેટો ભાઈ મરણ પામે છે, તેથી હવે તારે કાંઈ બહાર ન જવું અને તારા બંધુની ચાર વધૂની સાથે સુખભેગ ભેગવતાં આનંદમાં રહેવું.'
કૃતપુણ્યને આ બધું નવું નવું ને આશ્ચર્યકારી લાગ્યું, પણ તેણે વિચાર્યું કે-“જે ભાવી બનવાનું હોય તે બને પણ અત્યારે તે સ્વર્ગ જેવું સુખ અનાયાસે મળી ગયું છે તેને લાભ લે.” આમ વિચારીને તે છે કે- હે માતા ! હું તે બધું ભૂલી ગયો છું, અત્યારે મને મારા પુણ્યાગથી માતાના દર્શન થયાં છે, તે હવે તમારી આજ્ઞા હું માથે ચડાવું છું.” ત્યારપછી તે ચારે સ્ત્રીઓ સાથે ભેગસુખને અનુભવતાં તેને બાર વર્ષ વીતી ગયા. ચારે સ્ત્રીઓને એકેક પુત્ર થશે. પછી એક
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org