________________
અધ્યાય ૬
અગાઉ ઉલ્લેખેલ રાયપરોણીય સૂત્રમાં પ્રદેશ રાજાને કેશી મુનિના સુયોગે મહા અધર્મીમાંથી ધમ બની ઠેઠ (મર્યાદિત જન્મવાળું) પરીત સંસારીપણું અને છેવટે (છેલ્લું શરીર હોય તે) ચરમ શરીરીપણું પામવાની હદે જઈ શકાયું અને એમ ત્રીજે ભવે તે મેક્ષ પણ પામી જવાય તેમ બતાવાયું છે. એટલે માત્ર વ્યક્તિગત મોક્ષ (તીર્થકરોએ સ્થાપેલા સંઘરૂપી) જિનશાસનના અનુસંધાને પામવાની વાત હેત તે આટલા બધા જન્મો ભવ્યત્વ પામ્યા પછી શક્તિશાળી આત્માને ભાગ્યે જ કરવાના આવી શકે, એમ પણ એથી ફલિત થઈ શકે. પરંતુ જે શક્તિશાળી આત્માએ પોતાના હાથે સ્વપર શ્રેયનાં કાર્યો કરવાનાં છે, તેવા આત્મા માટે જ આટલા બધા જન્મો કરવા પડે અને એ બાંધેલાં ચીકણાં કર્મોને નિવારવાનું ભગીરથ પુરુષાર્થ પણ સંવર (કર્મોનું રોકાવાપણું) અને નિર્જરા (કર્મનું ક્ષીણપણે થાય તે) દ્વારા કરવો જ પડે, એવું બધું આથી ફલિત થતું જણાઈ રહે છે.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
