________________
સમ્યગ્દર્શનના ૬૭ બેલ
૨૦૫.
દર્શની પ્રત્યે, ચારિત્ર અને ચારિત્રના ધારણહાર પ્રત્યે, તપ અને તપસ્વી પ્રત્યે અનુરાગ થાય, આદર અને મહાભાવ થાય તેને સમિતી સમજવા. આ ખીન્નું ચિહ્ન છે.
સ્થૂલિભદ્રજીને જ્ઞાન અને જ્ઞાની શ્રી ભદ્રબાહુ વામી પ્રત્યે અનન્ય અનુરાગ હતા તા હિમાલયની પ્રખર ઠં‘ડીમાં પણ ૫૦૦ શિષ્યામાંથી પોતે એકલા ગુરૂ પાસે રહીને જ્ઞાનદશ પૂર્વાંનું જ્ઞાન અર્થ સાથે, પ્રાપ્ત કર્યું. સુલસા શ્રાવિકાને જૈનદન અને અને તેના પ્રરૂપક પ્રભુ મહાવીર પ્રત્યે અનન્ય શ્રઘ્ધા હતી તેા આખી રાજગૃહિ નગરીમાં દૂર. બિરાજતાં પ્રભુએ અંબડ સંન્યાસી દ્વારા માત્ર સુલસાને ધ લાભ કહેવરાવ્યા; મોક્ષગામી એવા છેલ્લા રાજર્ષિ શ્રી ઉદાયન રાજાને ચારિત્ર ને ચારિથી અર્થાત્ ચારિત્રના. ધારણહાર પ્રભુ મહાવીર પ્રત્યે અનન્ય અનુરાગ ને શ્રધ્ધા હતી તે ભાવના ભાવી કે પ્રભુ સિંધ–સૌવીર પધારે તે . તેમની પાસે સયમ લઉં. પ્રભુ ત્યારે હજાર ગાઉ દૂર ચ‘પાપૂરી ખીરાજતાં હતાં. ઉગ્ર વિહાર કરી મહિનામાં તા. સિધદેશ પહોંચી ગયા ને ભક્તની ભાવના પૂરી કરી. રાજવી ઉદાયન પ્રભુ મહાવીર પાસે રૂડી દીક્ષા લઈ મષિ અન્યા, સુકામળ રાજકુમારી વસુમતિને પગમાં બેડી ને માથે. મુડા ને હાથથી ઝાલેલા સુપડામાં માત્ર અડદના ખાકુળા— ઢારને ખવરાવવાના ખાફેલા અડદ-હતા છતાં તપ ને તપસ્વી પ્રત્યે અપૂર્વ અનુરાગ ને અપાર શ્રધ્ધા હતી તેથી પાછા વળી જતાં તપસ્વી પ્રભુ મહાવીરને પણ આંખમાં શ્રધ્ધાના આંસુડાં લાવી તપસ્વી પ્રભુના તેર તેર લવાળા અત્યત કઠીન અભિગ્રહ પાંચ મહિના ને પંચીસ દિવસે પૂરા કરાવ્યા.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
:
www.jainelibrary.org
