________________
મિથ્યાત્વને ગાઢ અંધકાર
[૯૧. આચાર્યભગવાન શ્રીમદ્દ વૃદ્ધવાદીસૂરિજી મહારાજાને આ ઠીક તે લાગ્યું નહિ, પણ સિદ્ધસેનની વાદ કરવાની પ્રબળ ઈચ્છાને. જોઈને તેમ જ વાદ કરવામાં અહીં પણ વાંધો આવે એમ નથીએવું લાગવાથી, તેઓશ્રીએ કહ્યું કે-જે એમ જ છે, તે તમે. તમારે પૂર્વપક્ષ બોલે !”
સિદ્ધસેન કાંઈ જેવા તેવા વિદ્વાન ન હતા. મુશ્કેલી એટલી જ હતી કે–ભણેલા હતા, પણ ગણેલા નહિ હતા. તેમણે સંસ્કૃત ભાષામાં અને તેય પ્રૌઢ અને લાલિત્યપૂર્ણ પદયેજનપૂર્વક બેલવા માંડ્યું.
જે વિદ્વાનેની સમક્ષ તેઓ આવી રીતિએ બેલ્યા હતા, તે વિદ્વાને એમને ભાષા પ્રભુત્વને અને એમની તર્કશક્તિ આદિને જોઈ-- જાણુને ખૂબ જ ખુશ થઈ ગયા હતા. જો કે, એટલી શક્તિ છતાંય વિદ્વાને સમક્ષના વાદમાં તેઓ જીતી શક્યા ન હતા, કારણ કેઆચાર્યભગવાન શ્રીમદ્ વૃદ્ધવાદીસૂરિજી મહારાજાએ, શારદાદેવીને આરાધીને શારદાદેવીની પાસેથી “સર્વ વિદ્યાઓના પારગામી બને !” –એવું વર મેળવેલું હતું ! પરંતુ, અહીં તે નિર્ણય વિદ્વાનોએ કરવાને નહોતો, પણ ગોવાળિયાઓએ કરવાનું હતું ! સિદ્ધસેન મહાવિદ્વાન હોવા છતાં પણ, એ વાત એમના ખ્યાલ બહાર ગઈ.
સિદ્ધસેન બોલી રહ્યા, એટલે પેલા ગોવાળિયાઓએ કહ્યું કેઆ કાંઈ જાણતા નથી. નાહકના બરાડા પાડીને આપણે પોતાના ગળાને સુકવી નાખ્યું અને અમારા કાનેને ફાડી નાખ્યા !” કારણ કે–સિદ્ધસેન જે કાંઈ બેલ્યા, તેમાંનું કાંઈ જ એ ગેવાળિયાઓને સમજાયું નહોતું. ગોવાળિયાઓ પાસેથી, એવા ભાષાજ્ઞાનની અપેક્ષા પણ કેમ જ રાખી શકાય ?
પછી, ગોવાળિયાઓએ, આચાર્યભગવાન શ્રીમદ્દ વૃદ્ધવાદીસૂરિજી મહારાજાને બેસવાનું કહ્યું.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
