________________
૭૯
પત્રાંક ૧૩
Jain Education International
૧૦ જાન્યુઆરી ૧૯૯૫
પ્રમેયત્વ ગુણ
પ્રમેયત્વ ગુણ
પ્રિય સૌ. રીના અને મોના
ઘણાં ઘણાં શુભાશીષ,
અસ્તિત્વ, વસ્તુત્ય, દ્રવ્યત્વ ગુણ સમજવાથી વસ્તુસ્વરૂપની જાણકારી થઈ, વધુ જાણવાની ઉત્કંઠા થઇ આવી એમ જાણી ખુશી થઈ. સામેની વ્યક્તિની તીવ્ર રૂચિ જોઈ કહેવાવાળાનો ઉત્સાહ પણ બમણો થાય છે. તે માટે વાંચક તરફથી પત્રની પ્રતિક્રિયા સદૈવ આવકાર્ય હોય છે. ગયા પત્રમાં દ્રવ્યત્વ ગુણનો દોહો લખ્યો નથી એમ કહ્યું હતું, તે આ મુજબ છે
द्रव्यत्व गुण इस वस्तुको जग में पलटता है सदा । लेकिन कभी भी द्रव्य तो तजता न लक्षण सम्पदा | स्व- द्रव्यमें मोक्षार्थी हो स्वाधीन सुख लो सर्वदा । हो नाश जिससे आज तक की दुःखदायी भवकथा ||
દ્રવ્યત્વગુણની ચર્ચામાં સમ્યક્દર્શનની પર્યાય દ્રવ્યત્વ ગુણને કારણે શ્રદ્ધા ગુણમાં થાય છે. અરિહંતને કારણે, દિવ્યધ્વનિને કારણે, સ્વાધ્યાયને કારણે, પૂજાને કારણે અને બીજી ક્રિયાને કારણે થતી નથી, એ વાંચી રીના તે પુછ્યું કે શાસ્ત્રોમાં પુણ્ય ત્યાગવાયોગ્ય (હેય) કહ્યું છે અને બા તમે અને બાપૂ તો દરરોજ પૂજન, અષ્ટક, સ્વાધ્યાય વિગેરે કરતા રહો છો એમ કેમ ? ઘણો માર્મિક પ્રશ્ન છે.
નાનપણમાં તમે તરતા શિખતાં હતાં તે યાદ આવે છે ? શરૂઆતમાં વાંસા પર ડબો બાંધી પાણીમાં ઉતરતાં અને હાથપગ હલાવવાની પ્રેકટીસ કરતાં હતાં. માર્ગદર્શન નીચે શિખતાં યોગ્ય રીતે તરવાની કલા પ્રાપ્ત થાય ત્યાં સુધી, પાણી પર તરતાં રાખવા ડબાની આવશ્યકતા હતી. પણ ત્યારે
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
