Agam 35 Chhed 02 Bruhatkalpa Sutra

SR No.: 005268
Original Sutra Author: N/A
Author: Kheemvijay
Publisher: Mehta Family Trust
Publication Year: 1998
Total Pages: 304
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, Paryushan, & agam_kalpsutra
File Size: 20 MB

Page 129

અ***********(શ્રીસ્વપૂણમ મસઅઅઅઅઅઅઅઅઅફ તો પોતાનાં સુવર્ણનાં આભૂષણો સરી જવાથી દૂર પડી ગયા છતાં પણ ખબર પડી નહિ. ૬.”
“ ! મો રૂમ? મૌન, સૌમથતત વરે શરીર
गृप्रामि दुःखानि करस्य धातु-र्यच्छिल्पमीदृग् वदति स्म काचित् ॥७॥" વળી કોઈક સ્ત્રી પ્રભુને દેખી બોલવા લાગી કે- અહો તેજ! અહો રૂપ! અહો મહાનું પરાક્રમ! અહો! શરીરના વિષે અદ્ભુત સૌભાગ્ય! હું તો વિધાતાના હાથની ચતુરાઈ જોઇ તેના દુખડાં લઉં છું, કે જેની આવી અદ્ભુત કારીગરી છે.....”
"हस्ताम्बुजाभ्यां शुचिमौक्तिकौघः-रवाकिरन् काश्चन चञ्चलाक्ष्यः।
काश्चिज्जगुर्मञ्जुलमङ्गलानि, प्रमोदपूर्ण ननृतुश्च काश्चित् ॥ ८॥" ચંચળ નેત્રવાળી કેટલીક સ્ત્રીઓએ હસ્તકમળથી પવિત્ર મોતીઓ ઉડાડી પ્રભુને વધાવ્યા, કેટલીક સ્ત્રીઓ મધુર સ્વરથી રમણીય એવા ધવલમંગળ ગાવા લાગી, અને કેટલીક સ્ત્રીઓ તો આનંદમગ્ન બની નાચવા લાગી.”
આવી રીતે નગરવાસી પુરુષો અને સ્ત્રીઓ જેમના વૈભવનો ઉત્કર્ષ જોઈ રહ્યાં છે એવા ભગવંતની અગાડી પ્રથમ સ્વસ્તિક૧, શ્રીવત્સ ૨, નન્દાવર્ત ૩, વર્ધમાનક ૪, ભદ્રાસન ૫, કળશ૬, મત્સ્યયુગલ ૭, અને દર્પણ ૮, એ પ્રમાણે રત્નમય આઠ મંગળ ક્રમવાર ચાલવા લાગ્યાં. તેમની પછી પૂણ કળશ, ઝારી, ચામરો, મોટી ધ્વજા, વૈર્ય રત્નજડિત એવા દંડ પર રહેલું સફેદ છત્ર, તથા મણિ અને સુવર્ણમય એવું સિંહાસન ચાલ્યું. પછી સ્વારરરહિત એવા એકસો આઠ ઉત્તમ ઘોડા અને એક સો આઠ ઉત્તમ હાથી ચાલવા લાગ્યા. ત્યાર બાદ ફરકતી પતાકાઓથી મનોહર લાગતા, ધ્વજાઓ અને વાજિંત્રોના નાદથી રમણીય બનેલા અને અનેક પ્રકારનાં શસ્ત્રો તથા બખ્તરોથી ભરેલા એવા એકસો ને આઠ રથ ચાલવા લાગ્યા. તેમની પછી બખ્તર પહેરેલા અને સર્વાગ સુંદર એવા એકસો આઠ વીર પુરુષ ચાલ્યા. ત્યાર પછી ક્રમસર ઘોડા હાથી રથ અને પાળાનું સૈન્ય ચાલવા લાગ્યું. ત્યાર બાદ હજાર પતાકા વડે શોભી રહેલો અને હજાર યોજન ઉંચો એવો મહેન્દ્ર ધ્વજ ચાલ્યો. તેની પછી ખ ધરનારા, ભાલાવાળા અને બાજોઠ ધરનારા ક્રમસર ચાલ્યા. ત્યાર પછી હાસ્ય કરાવનારા, નાચ કરનારા અને “જય જય’ શબ્દ બોલતા ભાટ-ચારણ પ્રમુખ ચાલવા લાગ્યા. ત્યાર બાદ ઉગ્નકુળના, ભોગકુળના અને રાજન્યકુળના ક્ષત્રિયો, કોટવાળો, મડંબના અધિકારીઓ, કૌટુંબિકો, શેઠિયા, સાર્થવાહો, દેવો તથા દેવીઓ પ્રભુની અગાડી પાછળ અને પડખે ચાલવા લાગ્યા.
(વેવમgવાસુIણ પરિસાઈ) વળી સ્વર્ગલોક, મનુષ્યલોક અને પાતાળલોક નિવાસી દેવો, મનુષ્યો અને અસુરો સહિત પર્ષદા એટલે લોકોના સમુદાયે કરીને (સધ્વગમ્મમાળ) સમ્ય પ્રકારે પાછળ ગમન કરાતા એવા પ્રભુને. વળી પ્રભુ કેવા છે?- (અને સંવીય-) અગાડી ચાલતા એવા શંખ વગાડનારા, (વિવ-) ચક્ર હથિયારને ધારણ કરનારા, (નંગાલિય-) ગલે લટકાવેલ સુવર્ણાદિમય હળને આકારે આભૂષણને ધારણ કરનારા ભટ્ટ વિશેષો, અથવા ખેડૂતો, (મુહમંmનિવ-) મુખને વિષે માંગલિક શબ્દ બોલનારા પ્રિયવાદકો, (વના) શ્રૃંગાર પહેરી મનોહર બનેલા નાના કુમારોને ખભા ઉપર બેસાડી ચાલનારા પુરુષો, (દૂમા) વિરુદાવલી બોલનારા ભાટ-ચારણો, ( દિવાખોડિં-) અને ઘંટ વગાડનારા રાઉળિયા તરીકે ઓળખાતા પુરુષો, તેઓના સમુદાયો વડે પરિવરેલાં એવા પ્રભુને કુળના વડિલ વિગેરે સ્વજનો (તાહિં નાવ વગૂકિં) તેવા પ્રકારની યાવત્ ઇષ્ટાદિ વિશેષણવાળી વાણી વડે (મિનંતમાળા મયુદ્વમાવ) અભિનંદન આપતા એટલે સમૃદ્ધિવંત કહેતાં તથા સ્તુતિ કરતા (વંતવાણી) આ પ્રમાણે બોલ્યા કે- ૧૧૩.
120
કે
ફકર કરું