________________
- हे
२१० ]
भणंति कथयन्ति जि जोड़ ये परमयोगिनः । कं भणन्ति । जोग्गु योग्यम् । कस्य । परमप्पपासयहं व्यवहारनयेन परमात्मप्रकाशाभिधानशास्त्रस्य निश्चयेन तु परमात्मप्रकाशशब्दवाच्यस्य शुद्धात्मस्वरूपस्य । कं पुरुषं योग्यं भन्ति । सो तम् । तं कन् । जो जणु एहउ कोइ यो जनः इत्थंभूतः कश्चित् । कथंभूतः । णाणवियक्खणु स्वसंवेदनज्ञानविचक्षणः । पुनरपि कथंभूतः । सुद्ध मणुपरमात्मानुभूति विलक्षण रागद्वेष मोहस्वरूपसमस्त विकल्पजालपरिहारेण शुद्धात्मा इत्यभिप्रायः ।। २०९ ।। एवं चतुर्विंशतिसूत्रप्रमितमहास्थलमध्ये परमाराधक पुरुषलक्षणकथनरूपेण सूत्रत्रयेण षष्ठमन्तरस्थलं गतम् !
પરમાત્મપ્રકાશઃ
अथ शास्त्रफलकथनमुख्यत्वेन सूत्रमेकं तदनन्तरमौद्धत्यपरिहारेण च सूत्रद्वयपर्यन्तं व्याख्यानं करोति । तद्यथा
३४१) लक्खण- छंद-विवज्जियउ एहु परमप्प - पयासु ।
૪૧૩
कुणइ सुहावइँ भोवियउ चउ - गइ - दुक्ख-विणासु ॥ २१० ॥
लक्षणछन्दोविवर्जितः एष परमात्मप्रकाशः ।
करोति सुभावेन भावितः चतुर्गतिदुःखविनाशम् || २१० ॥
ભાવાર્થ:—જે ચેાગીએ છે તે, સ્વસ‘વેદનજ્ઞાનમાં વિચક્ષણ હાય અને પરમાત્માની અનુભૂતિથી વિલક્ષણ એવા રાગદ્વેષ-મોહસ્વરૂપ સમસ્તવિકલ્પજાલેાના ત્યાગથી શુદ્ધ આત્મા હાય-આવા જે કાઈ જન હેાય—તેને વ્યવહારનયથી પરમાત્મપ્રકાશ નામના શાસ્ત્રને અને નિશ્ચયનયથી પરમાત્મપ્રકાશ શબ્દથી વાચ્ય એવા શુદ્ધાત્મસ્વરૂપને योग्य, उ छे. २०८.
Jain Education International
એ પ્રમાણે ચાવીસ સૂત્રોના મહાસ્થલમાં પરમ આરાધક પુરુષના લક્ષણુના કથનરૂપે ત્રણ સૂત્રેાથી છઠ્ઠું અન્તરસ્થલ સમાપ્ત થયું.
હવે શાસ્ત્રના કથનની મુખ્યતાથી એકગાથાસૂત્ર અને ત્યારપછી ઉદ્ધતાઈના ત્યાગની મુખ્યતાથી એ ગાથાસૂત્રેા સુધી વ્યાખ્યાન કરે છે. તે આ પ્રમાણે:—
ગાથા—૨૧૦
अन्वयार्थ:-[ लक्षण छन्दोविवर्जितः ] लक्षागु भने छ'होथी रहित [ एष: परमात्मप्रकाशः ] परमात्मप्र! [ सुभावेन भावितः ] शुद्ध लावथी लाववाभां भाव [ चतुर्गतिदुःखविनाशं | यार जतिनां दुःखनो विनाश [ करोति ] अरे छे.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org