________________
અધ્યાત્મ રાજચંદ્ર પાયા વણને ઝટ પડે, પ્રૌઢ અમૂલ્ય મહેલ. (દષ્ટાંતિક) ભજન ધાતુ ઔષધિ, દોસ્ત દાસ ઘર નાર; વણ પરખ્યા જે વાપરે, તે ખત્તા ખાનાર. ઉધમ બન બુદ્ધિ ને, પ્રવાસ દરિયો ભૂપ; પ્રૌઢ પૈસો પામવા, એ ખટ સાધન રૂપ. અરે! હંસ, કાં આવડે, દિલમાં થા દિલગીર ? હમણાં હરિ પહોંચાડશે, માન સરોવર તીર. રે! બગ, ને રે! કાગડા, શું મનમાં મલકાવ? દેવસભામાં તમ તણે, કેઈ ન પૂછે ભાવ. રે મનમોહક કસ્તૂરી! ઉરમાં થા ન ઉદાસ વાંક ન એ આહીરનો, કરે કહાંથી કયાસ? મુખભૂષણ ભાષણ ભલું, કરભૂષણ છે દાન; નેત્રભૂષણ છે નેહ શુભ, કાનભૂષણે શ્રુતજ્ઞાન. લક્ષમીભૂષણ છે ઘર અને, ઘરભૂષણ છે નાર; નારભૂષણ આ ધારીએ, પતિભક્તિ પ્રિયકાર. (પ્રાસ્તાવિક) મળતાં અમલ મદાંધને, ઝટ દઈને છકી જાય; કહો કેમ લઘુ કૃપમાં, સાગર સાત સમાય? હલકો જન છલકી જશે, અતિ મલતાં અધિકાર; ટાટાં કેમ ટકી શકે? ભીંત ઝીલશે ભાર. અવળાં પણ સવળાં થશે, ઠોકર વાગ્યે ઠીક; તપ્યા લેહને ટીપતાં, સુધરી જશે અધિક. બે બેલેથી બાંધિયો. સર્વ શાસ્ત્રને સાર; પ્રભુ ભજે નીતિ સજે, પરઠો પોપકાર. દેશઉદય ઉપગનાં, વીર નરોના શિર; પ્રસૂતા પીડા ટાળવા, સેંપે સપૂત શરીર. વિધિએ વિર ઠાઠ આ, ભૂલી ભાન હરેક; વિષધરને મણિ આપિયે, બુધને દીનતા છેક. કાયા માયા ક્ષણિક છે, ઈન્દ્રધનુષ્યને રંગ; આકાશી કિલ્લા અને, મૃગજળ તણા તરંગ. હોય સરસ પણ ચીજ તે, ચોગ્ય સ્થળે વપરાય;
કેમ કટારી કનકની, પેટ વિષે ઘેચાય ? (સદ્ધ સૂચક પ્રા.) વિવિધ કાવ્યરસવિષયક કાવ્યો-વિવિધ કાવ્યરસને લગતા કાવ્યોમાં–શ્રીરામ કેરાં કામ કીધાં નામ રાખ્યું જગતમાં, સમરણ કરી જગનાથનું પ્રથમે પૂજાયા ભગતમાં એવા “મહાવીર શ્રી હનુમાન તમને વંદના મારી ઘણી એ ધ્રુવપદથી ધબકતા હનુમાન