________________
૬. નિઃસ્પૃહી વૈદ્યરાજ
ઈ. સ. ૧૯૪૨ માં મારાં પત્નીને હૃદયરોગની બીમારી લાગુ પડી, અને મુંબઈ-પૂનાના સારા સારા ડોકટરોની સારવાર નીચે તેને રાખ્યા છતાં તબિયતમાં સુધારો ન થયે. શરીરના બધા ભાગમાં સોજા આવવા શરૂ થયા અને રોગની અસર કિડની પર થતાં હદયરેગ સાથે જલદરને વ્યાધિ પણ શરૂ થયો. આખરે દવા–ઈનજેકશનથી કંટાળી અમે પચ્છેગામ. પહોંચી ગયાં, અને ત્યાંના એક વિદ્યરાજની સારવાર શરૂ કરી.
એ ઋતુ શિયાળાની હતી અને વૈદ્યરાજે તબિયત સુધારવા અથે મારાં પત્નીને દૂધનો પ્રયોગ શરૂ કરાવ્યો. લગભગ સાડા ત્રણ માસ સુધી દદીને માત્ર દૂધ પર જ રાખવામાં આવ્યાં, અને સવારમાં પ્રથમ આદુનો રસ આપ્યા પછી જેટલું લઈ શકાય તેટલું દૂધ લેવાની રજા હતી. દવામાં માત્ર તામ્ર ભસ્મ આપતા. દ્વચ્છવટીના પ્રયોગના અંતે શરીરૂ માંથી સજા અને બીજી વિકૃતિઓ દૂર થઈ, અને ત્રણ વર્ષની સતત પથારીની મૈત્રી બાદ એકાદ માઈલ ફરી શકે તેવી તબિયત થઈ ગઈ. જૂન માસની શરૂઆતમાં મારી પત્નીની તબિયત ફરી પાછી લથડી, અને હું પચ્છેગામ દોડો. દવા ચાલુ કરી. ફરી આરામ દેખાય અને અમે વૈદ્યરાજની સલાહ મુજબ પચ્છેગામથી મુંબઈ આવવા રવાના થયાં.
પચ્છેગામથી રવાના થવાના એક દિવસ અગાઉ બપોરના સમયે ત્યાંના મારા સ્નેહી સાથે દવાની ફીના રૂ. ૩૦૧ લઈ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
