________________
૨૪. ભાવના – ભવનાશિની ]
1
[ ૧૧૫
પાલવનાં તારણ અંધાવ્યાં. ઘેરે અનેક પ્રકારના સ્વાદ્દિષ્ટ ખાદ્ય પદાર્થો તૈયાર કરાવ્યા અને ચાતક પક્ષી આતુર થઈ જેમ વર્ષોની રાહ જુવે છે, તેમ પેાતાના ઘરની પાસે ઉભા રહી જીણુ શ્રાવક ભગવાન મહાવીરના આવવાની રાહ જોવા લાગ્યા. જીણુ શ્રાવક પેાતાના મનેામનમાં વિચારી રહ્યા હતાઃ ‘અહાહા ! આજના દિવસ કેવા પવિત્ર ! આજે મારા ગરીબના આંગણે તીથંકર ભગવાન પધારશે, મારું આંગણું એમની ચરણરજથી આજે પવિત્ર થશે. ખરેખર ! આજે મારૂં મહાન સદ્ભાગ્ય જાગ્યું, નહિ તે આવા તીર્થંકર ભગવાનના પાતરામાં મારા હાથે ગેાચરીના પદાર્થો કયાંથી પડે ? ચાર ચાર માસ સુધીની વિનતીનું ફળ આજે પ્રાપ્ત થશે.' જીણુ શ્રાવક્ર આવી સુંદર ભાવના ભાવતા ભૂતકાળમાં સરી પડ્યા. ધનવાન હતા ત્યારે જમણા હાથની અનામિકામાં એક મહામૂલ્યવાન હીરાની મુદ્રિકા પહેરતા અને હીરાના તેજથી હાથ શેાભી ઊઠતા. જીણુ શ્રાવકે પેાતાના જમણા હાથ ઊંચા કરી મનેામન કહ્યું : અરે જીવ ! હીરા તે કાલસાની ખાણુમાંના કાલસાના સંગાથી. એવા એકેન્દ્રિય જીવ મારા જેવા પંચેન્દ્રિય માનવીને શું સુંદર બનાવી શકે ? આ હાથ તે આજે જ્યારે ભગવાન મહાવીરના પાતરામાં ગેાચરીના પદાર્થો મૂકશે ત્યારે ખરેખર સુંદર બની. જશે. અરે ! માત્ર મારા હાથ જ શા માટે ? મારે સમગ્ર દેહ અને આત્મા સુદ્ધાં સર્વાંગ રીતે સુંદર બની જશે!' આમ જીણુ શ્રાવકના આત્મા જ્યારે આનંદ વિભાર અની ભક્તિભાવમાં નાચી રહ્યો હતા, ત્યારે આકાશમાં દેવદુન્દુભીના નાદ થયા અને અહાદાન ' ના ધ્વનિ ગાજી ઊઠયો. દેવદુન્દુભીના
C
6
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
