________________
गाथा ५६
४७९
मा चिट्ठह मा जंवह मा चिंतह किंपि जेण हाइ थिरो। अप्पा अप्पम्मि रओ इणमेव परं हवे झाणं ॥ ५६ ।। અન્વય : હિંfa મા વિટ્ટ, ના કંદ, ચિંતા ને ૩
अप्पमि रओ थिरा होदि इणमेब घरं झाणं हवे ।
અનુવાદ : કાંઈ પણ ચેષ્ટા ન કરે, કાંઈ પણ ન બોલે અને કાંઈ પણ ન ચિંતવે, જેથી આત્મા આત્મામાં રત થયે થકે સ્થિર થઈ જાય, આને જ પરમધ્યાન કહે છે.
પ્રશ્ન ૧ : ચેષ્ટા કરવાના, બલવાના અને ચિંતવનના નિષેધના આ કેમનું શું પ્રજન છે?
ઉત્તર ઃ કાય, વચન મનને નિરોધ તે કમથી સુગમતાથી થઈ શકે છે તે પ્રદર્શિત કરવાના પ્રયજનથી તે કેમ બતાવ્યું છે.
પ્રશ્ન ૨ ઃ ક્યા પ્રકારની કાયાની ચેષ્ટાને નિષેધ કરે જાઈએ ?
ઉત્તર : શુભ અને અશુભ બને કાયરોષ્ટાને નિરોધ કરવો જોઈએ.
પ્રશ્ન ૩ઃ શુભ કાયચેષ્ટાને નિરોધ શા માટે આવશ્યક છે?
ઉત્તર : અશુભ ચેષ્ટાની માફક શુભ ચેષ્ટા પણ સહજશુદ્ધ, નિત્ય, નિષ્ક્રિય, નિજશુદ્ધાત્માના અનુભવમાં બાધક છે તેથી શુભાશુભ બને કાયવ્યાપારને નિરાધ પરમસમાધિરૂપ ધ્યાનને માટે આવશ્યક છે.
પ્રશ્ન ૪ : કયા વચનવ્યાપારને પરમધ્યાનને માટે નિરોધ કરે જોઈએ?
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
