________________
૩૪
દશવૈકાલિક સૂત્ર
પિશુનતા રહિત, અદીનવૃત્તિવાન અને જે સ્વયં પેાતાની પ્રશંસા ગાતા નથી તેમ અન્યની પાસે પ્રશંસા કરાવવાની ઈચ્છા પશુ ધરાવતા નથી તેજ ખરેખર પૂજ્ય છે.
[૧૧] “ હું આત્મન્ ! સાધુ ગુણાથી જ થવાય છે અને અસાધુ પશુ અવગુણુાથીજ ચવાય છે માટે તું સાગુણાને ગ્રહણ કર અને અસાધુગુણા ( અવગુણુા ) ને ત્યાગી દે. ” આવી રીતે પેાતાનાજ આત્માર્થી પેાતાના આત્માને સમજાવીને જે રાગ અને દ્વેષના નિમિત્તોમાં સમભાવ જાળવી શકે છે, તેજ ખરેખર પૂજનીય છે.
નોંધઃ—સદ્ગુણાની સાધનામાં જ સાધુતા છે અન્ય ચિહનામાં નહિ. આવી વિચારણા જે જે સાધકમાં ઉત્પન્ન થાય છે તે જ સાધુ સાધુત્વને આરાધી પેાતાના દાષાને દૂર કરી શકે છે.
[૧૨] પેાતાથી વડીલ હા કે નાની ઉમ્મરના હા, સ્ત્રી હા હા, શિક્ષિત હૈ। કે ગૃહસ્થ હા. કાષ્ટની પણ જે તિરસ્કાર ન કરે તેમજ અહંકાર અને ક્રીષને તિલાંજલિ આપી કે તેજ ખરેખર પૂજ્ય છે.
કે પુરુષ
નિંદા કે
[૧૩] ગૃહસ્થ જેમ પેાતાની કન્યાને યત્નપૂર્વક ચાગ્યઠેકાણું મેળવી ત્યાં વરાવી ? છે તેજ પ્રમાણે શિષ્યથી પૂજાયેલા ગુરુદેવ પણ્ યત્નપૂર્વક જ્ઞાનાદિ સદ્ગુણોની પ્રાપ્તિ કરાવી ઉચ્ચ ભૂમિકાપર સાધકને મૂકી દે છે. એવા ઉપકારી અને માન આપવાને યેાગ્ય મહાપુરુષાને જે જિતેન્દ્રિય, સત્યમાંજ સદા રક્ત અને તપસ્વી સાધક પૂજે તેજ ખરેખર પૂજનીય બને છે.
[૧૪] સદ્ગુણ્ણાના સાગર સમા તે ઉપકરી ગુરુએનાં સુષિતા સાંભળીને જે મુદ્ધિમાન મુનિ પાંચ મહાવ્રતા અને ત્રણ ગુપ્તિએ (મન, વચન અને કાયાના સંયમ )થી યુક્ત થઇ ચારે કાયાના ક્રમશઃ ત્યાગ કરતા રહે છે તેજ ખરેખર પૂજ્ય છે.
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
