________________
૧૨૪
દશવૈકાલિક સૂત્ર
પ્રમાણે ગણને ધારણ કરનારા આચાર્ય પણ સત્યધર્મરૂપી નિર્મળ આકાશમાં પિતાના સુસાધુગના પરિવાર સહિત શેભાયમાન લાગે છે.
નેધ –અહીં ગણ શબ્દ સાધુગણમાં મહત્તસૂચક શબ્દ તરીકે આચાર્ય માટે જ વપરાયેલો છે. [૧૬] સદ્દધર્મને ઇચ્છુક અને તે દ્વારા અનુત્તર (સર્વશ્રેષ્ઠ) સુખ
મેળવવાની ભાવનાવાળા ભિક્ષુ જ્ઞાન, દર્શન તથા શુદ્ધ ચારિત્રના મહાભંડારરૂપ, તથા શાંત, શીલ તથા બુદ્ધિથી યુક્ત સમાધિવંત એવા આચાર્ય મહર્ષિઓને વિનય અને ભક્તિથી સંતુષ્ટ કરે છે
અને તેઓને આરાધી લે છે. [૧૭] જે બુદ્ધિમાન સાધક હોય છે તે આ ઉપરનાં સુભાષિતેને
સાંભળીને અપ્રમત્તપણે પિતાના આચાર્યદેવની સેવા કરે છે અને તે દ્વારા સજજ્ઞાન, સચ્ચારિત્ર ઇત્યાદિ અનેક ગુણોને આરાધીને ઉત્તમ એવી સિદ્ધગતિને પ્રાપ્ત થાય છે.
નોંધ:--બ્રહ્મચર્ય, સંયમ, ગુરુભક્તિ, વિવેક મૈત્રી અને સમભાવ એ છએ મેક્ષાથી શ્રમણનાં સહચારી સગુણ હોવા જોઈએ. કારણ કે તે જ ઉન્નતિની સીડીનાં પગથિયાં છે તે વાત મુક્તિને અધિકારી ન ભૂલે.
એમ કહું છું - (આ પ્રમાણે સુધર્મસ્વામીએ જંબૂસ્વામીને કહ્યું હતું.) એમ વિનયસમાધિ નામના અધ્યયનનો પ્રથમ ઉદ્દેશક સમાપ્ત થયે.
બીજો ઉદ્દેશક
જેમ વૃક્ષનું પ્રથમ મૂળ પછી સ્કંધ, શાખા, પ્રતિશાખા, પુષ્પ, ફળ અને રસ એમ ક્રમપૂર્વક સંવર્ધન થાય છે. તે જ પ્રકારે
અધ્યાત્મ વિકાસમની પણ ક્રમ પ્રમાણે ભૂમિકાઓ છે. Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
