________________
17 हवे ते वखते इंजनुं श्रासन हालता पीपलानां पाननी पेठे, तथा हाथीना काननी पेठे, तथा,
कपटीना ध्याननी पेठे, तथा राजाना माननी पेठे चलायमान थयु. तेथी अवधिज्ञाने करीने ते वृत्तांत जाण्या वाद इंछ देवोने कहेवा लाग्या के अहो ! आ तो मोटुं आश्चर्य ने के प्रजुने पण निशाले नणवा माटे मोकलाय !!! माटे ते तो जेम आंबा पर तोरण, अमृतमा मीश, ब्राह्मीने * पाठनी विधि, चंडमां सफेदाइनु थारोपण, कुंदनमां सुवर्णतुं स्थापन, तथा पवित्रतानी संपत्तिने माटे शास्त्रनुं नणवं, एटलानी माफक प्रजुने पण पाठशालामा जणवा माटे मोकलवानुं कार्य जे. तीर्थंकर प्रनु पासे जे वचनो बोलवां , ते तो मानी पासे मामानुं वर्णन, लंका नगरी प्रत्ये स-3 मुजनां मोजांनुं वर्णन, तथा समुनने लवणनी नेट श्रापवा जे जे; केमके जिनेश्वरो तो नॐण्या विना विद्यावान, अव्य विना परमेश्वर तथा जूषण विना मनोहर ने, माटे एवा प्रनु त-18
मारुं रक्षण करो. एम कही ते इंच तुरत ब्राह्मणनुं खरूप करीने ज्यां प्रजु हता, ते पंमितने घेर श्राव्यो. तथा त्यां प्रजुने पंमितने योग्य एवा श्रासन पर बेसाडीने पंमितना पण मनमा रहेला संदेहो प्रजुने पूढतो हवो. ते जो लोको विचारवा लाग्या के आ बालक ते आनो शो उत्तर दश् शकशे ? एम विचारता हता, तेटलामां श्री वीर प्रजुए तेना सघला उत्तरो दोधा. त्यारथी|
"जिनें" नामनुं व्याकरण थयु. ए जो सघला लोको श्राश्चर्य पाम्या, तथा पंमित पण मनमा । है चिंतववा लाग्यो के अहो ! आ बालक एवा वर्धमान कुमारे पण आटली बधी विद्यानो क्यां अ-11
च्यास कर्यो दशे !!! अरे ! वली था केटबुं बधुं आश्चर्य ने के बालपणाथी मने पडेला जे|B संदेहोर्नु कोइए पण निराकरण कयु नहोतुं, ते सघला संदेहो आ बालक एवा पण वीर प्रजुए घर कर्या. वली आवी विद्या जाणनारनुं आटबुं बधुं गंजीरपणुं !! अथवा श्रावा महात्माउने ते है युक्तज , केमके मेघ पण शरद् ऋतुमा खाली गाजे बे, ते वरसतो नथी, अने वर्षा ऋतुमा जे गाजतो नथी ते वरसे ; एवीज रीते नीच माणस पण बोले डे, अने करतो नथी, अने ज
Jain Education International
For Private&Personal use Only
Winery
