________________
સુકૃતસાગર યાને માંડવગરના મહામંત્રીશ્વર,
ત્યાંથી ચાલ્ય, અને ક્ષણવારમાં જ્યાં તેની ભાર્યા હતી ત્યાં તેને મૂકી તે અદશ્ય થયે.
ત્યાર પછી પ્રાતઃકાળે તેની ભાર્યાએ તેને જોઈ પૂછ્યું કે“તમે અહીં શી રીતે આવ્યા?” ત્યારે તેણે “શ્રી સ્તંભન પાર્શ્વનાથના પ્રસાદથી હું અહીં આવ્ય” એમ કહી સર્વ વૃત્તાંત કહ્યો. જે ગામમાં તે બને મળ્યા હતા, તે ગામ નમ્યાટ દેશનું જ હતું, તેથી તે બને તે ગામને પણ ત્યાગ કરી તત્કાળ વિદ્યાપુર નામના નગરમાં ગયા. પછી સુવર્ણના દેદીપ્યમાન ઘરેણાંના સમૂહને ઘડાવીને સ્તંભનપુરમાં જઈને તે દેદ વણિકે શ્રી પાર્શ્વનાથ સ્વામીની પૂજા કરી. તે વખતે પાપરૂપી ચંડાળનો તત્કાળ નાશ થવાથી દેદના શરીરરૂપી મંદિરને વિષે તે અરિહંતે અલંકારની કાંતિના મિષથી સેનાવાણીના છાંટા નાખ્યા. ત્યાર પછી તે દેદ ગીંદ્રની વાણીનું સ્મરણ કરી, લક્ષમીને કષ્ટનું સ્થાન માની તથા લોભનેત્યાગ કરી અર્થીઓને પુષ્કળ દાન દેવા લાગ્યું. તેનું મુખ દશ–ન (નકાર) વડે વ્યાપ્ત હતું તે માગણના સમૂહને જોઈને દાનને વિષે રસવાળા તે દેદે એક પણ નકાર કર્યો નહીં. કહ્યું છે કે
મિરરી અદ્ધાત્તાત્ર–મુ વિટ્ટી મુદ્દે વય . મે જાત્તાવસંવ, નાર વિહો હો | ૨૭ ”
ભૂકુટિ ચડાવવી, અર્ધ નેત્ર ઉઘાડવાં, ઉંચી દષ્ટિ કરવી, અવળું મુખ કરવું, મૈન રહેવું, અને કાળને વિલંબ કરે. આ છે પ્રકારને નકાર હોય છે–દાન નહીં દેવાના આ છ પ્રકારે છે.”
સુવર્ણના સમૂહનું દાન દેવાથી યાચક જનોએ તે દેદની ઘણી ક્ષાઘા કરી, અને તેથી લેકમાં તે “કનકગિરિ એવા વ્યાપક બિરૂદને પામે.
રૂતિ નરિવર્ષ . ૧ દશ નકાર છતાં એક પણ નકાર કર્યો નહીં એ અર્થમાં વિરોધ આબે, તેને દૂર કરવા માટે--“તેનું મુખ દશન એટલે દાંતવડે વ્યાપ્ત હતું” એ અર્થ કરે,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
