________________
લેાકેા કહે છે કે, તે બે માણસ જેવાં માણસ લાગતાં જ ન હતાં. અને ઘાર તાવણીમાંથી બહાર નીકળ્યાં હાય તેવાં હતાં અને તેમની . આસપાસ જાદુઈ કૂંડાળુ હતુ, જે તેમનું રક્ષણ કરી રહ્યું હતું કોઈ તેમની પાસે જઈ શકયું નહીં કે તેમની સાથે મેલી શકયું નહીં.
કના અને જુઆના શહેરમાં થઈને ચાલ્યાં આવ્યાં. પણ તેમને જાણે શહેર જેવી કેાઈ ચીજ દેખાતી જ ન હતી. તે આસપાસ જોયા વિના સીધી ને સીધી નજરે ચાલ્યાં જતાં હતાં. શહેરમાં ઝવેરીઓ અને તેમના નેકરે! ખારીઓની જાળીઓ પાછળથી. તેમના તરફ તાકીને જોઈ રહ્યા. માતાઓએ બાળકેનાં માં ઝટપટ ઢાંકી દીધાં.
ઝૂંપડાં પાસે આવતાં તેમના જાતભાઈઓએ દૂર ખસી જઈ તેમને મારગ આપ્યા. જુઆન ટોમસે હાથ ઊંચા કરી તેમને આવકાર આપ્યા. પણ તે કાંઈ ખેલી શક્યો નહીં, તેમ જ તેને હાથ પણ કઈક અનિશ્ચિતતામાં ઊંચા જ રહ્યો.
કિનાના કાનમાં કુટુ અસ્તેાત્ર રણહાક પેઠે ગાજી
*
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org