________________
રાજાજી પત્તાંની બાજી રમે છે
“ચાલીસ લાખ? પત્તાની બાજીમાં ચાલીસ લાખ હારી ગયા? અશકય!”
“મેચ્યોર કોલબેર મારા માટે જ્યાં ખેલતા હોય, ત્યાં શી નવાઈ?”
“સમજ્યો; અર્થાત્ નવી રકમની માગણી પેશ કરવામાં આવી છે, કેમ?”
“હા, અને તેય રાજાજીને મેંએ. માત્ર મીઠું હસવા દ્વારા માણસની કતલ કેવી રીતે થઈ શકે, એ તમે નજરે જોયું હોય તો જ માની શકો.”
“ઠીક; તમને બરબાદ કરવાનો જ તેમનો ઇરાદો છે.”
તમે એમ હજુ માનો છો?” “તો બીજું શું?”
“ખરી વાત; પરંતુ મને વાત જવની માગણી કરાશે, એવી કલ્પના નહોતી.”
પણ મશ્યોર કુકે જેવાને ચાલીસ લાખની માગણીથી મારી શકાય એવું ક્યાં છે?”
વહાલા દબ્લે, તમને મારી તિજોરીની સ્થિતિની વધુ ખબર હોત, તો તમે આટલા સ્વસ્થ ન રહેત.”
અને તમે આપવાનું વચન આપીને આવ્યા છો?”
“હાસ્તો; જે દિવસે હું ના પાડું, તે દિવસે કોલબેર એ રકમ લાવી આપે; ક્યાંથી તે તો હું નથી જાણતો; પણ તે લાવી આપે એટલે મારું આવી બને. રાજાજીને તો નાણાં જોગવી આપનારનું જ કામ!”
ઍરેમીસે માત્ર ખભા ચડાવીને કહ્યું, “મોંશ્યોર, તમારી સ્થિતિનો માણસ તો જ્યારે નાતે રૂછે ત્યારે જ બરબાદ થઈ શકે.”
“પણ માણસ ગમે તે સ્થિતિનો હોય, તો પણ રાજા સાથે તો તે લડી ન શકે ને? અને લડવું હોય તો પણ લશ્કર, બેલ-ઇલની કિલ્લેબંદી, અને ભરપૂર ખજાનો-એટલું તો જોઈએ ને! હવે એ બધું જ ક્યાં
રહ્યું છે?”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
