________________
૨૯
બાસ્તિલનો ગવર્નર એ તો વૈનના બિશપ છે.”
“શું બ્રેતાનના વૅનમાં? તો તો મારું આવી જ બન્યું; કારણ કે, હું કેમ કરીને કાલે બપોર પહેલાં વૅન પહોંચી શકું?”
પણ સાંભળો, બિશપ કંઈ પોતાને ઠેકાણે જ સ્થિર થઈને બેસી રહેતા નથી. તમે માનો છો એટલા દૂર તે કદાચ ન પણ હોય !”
“તો તે જ્યાં હોય ત્યાંનું ઠામઠેકાણું મહેરબાની કરીને બતાવોને.”
“મને ખબર નથી, પરંતુ જો કોઈ દિવસ મારું નામ કોઈને ન કહો તો એક જગા બતાવું, જ્યાં તમને તેમના ઠામ-ઠેકાણાની સાચી ભાળ મળે ખરી.”
“હું કદી કોઈને નહિ કહું.” “તો શું તમારે ઑરેમીસને શોધી જ કાઢવો છે?” “ગમે તેમ કરીને.”
“તો મ0 કુકે જ્યાં હોય ત્યાં જઈ પહોંચો, એટલે ઍમીસ તમને મળશે.”
“પણ એ બેને શી લેવા–?”
ભલાદમી, વૅન બેલ-ઇલ કસબામાં આવ્યું; અને બેલ-ઇલ મે૦ ફુકેનું છે, અને મેં૦ ફુકેએ મેં૦ દળંને ત્યાંના બિશપ બનાવ્યા છે.”
“સમજયો, સમજ્યો; તમે મને ખરેખર જીવતદાન દીધું છે.”
પણ મારું નામ નહિ દેવાનું હોં !” “જરૂર, જરૂર.”
“તો હવે તમે ક્યાં જાઓ છો?” દાનએ પેલાને ઊપડતો જોઈને પૂછયું.
માં” ફકને ઘેર.”
“અત્યારે મ૦ ફુકે રાજાજી સાથે પત્તાં રમે છે. માટે કાલે વહેલી સવારે મ૦ ફુકેને મળજો.”
“એમ જ કરીશ; આભાર !”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org