________________
૩૬૨ .
પ્રેમ-પંક હું એવો અસંસ્કારી નાલાયક સોબતી છું કે, મારી સોબતનો તમને અણગમો જ થાય. ડયૂકે તમને મારી પાસે મોકલવામાં ખરેખર ભૂલ કરી છે.”
પણ, તમારી સોબતનો મને અણગમો થતો નથી, એટલે ડયૂકે મને અહીં મોકલીને મારા ઉપર ઉપકાર કર્યો છે. “મેરીએ ભાવભરી આંખે બાજલૉન સામે જોઈને કહ્યું.
તો પણ તમે ડયૂકને ચાહો છો, અને ડયૂક તમને ચાહે છે, એ દૃષ્ટિએ જોતાં તેમણે તમને મારી પાસે મોકલવાં જોઈતાં ન હતાં.”
ના, ના,” મેરી ગંભીરતાથી બોલી ઊઠી; “ચૂક મને ચાહતા નથી; કારણ કે તે તમારા રાજાના ભાઈની પત્ની પ્રિન્સેસને ચાહે છે; અને મેં ડયૂકને કદી ચાહ્યા નથી.” રાઓલ નવાઈ પામી તે સુંદરી તરફ જોઈ રહ્યો. “તો શું તમે ડયૂકના પરમ મિત્ર છો?” મૅરીએ પૂછ્યું.
ફ્રાંસમાં લૂક જ્યારથી મને ભેગા થયા, ત્યારથી મને પોતાનો મિત્ર ગણે છે; ઉપરાંત હું જેને મારા ભાઈ ગણું છે, તેમના તે અંતરંગ મિત્ર
“ડયૂક દ ગીશના ને?” “હા.”
જે દ ગીશ પ્રિન્સેસ હેનિટાને ચાહે છે!” “અરે તમે શું બોલી રહ્યાં છો?” “હા, હા, અને પ્રિન્સેસ જેમને પ્રાણપણે ચાહે છે!”
રાઓલે પોતાનું માથું નીચું નમાવી દીધું. મૅરીએ ઊંડો નિસાસો નાખી આગળ ઉમેર્યું, “પરંતુ તેઓ બધાં ઘણાં સુખી છે. જ્યારે હું દુ:ખી છું, કારણ કે, હું તમારી સોબતણ થવા અહીં આવી છું, પણ તમારું હૃદય બીજે અપિત થયેલું છે. ખરી વાત ને? સાચા સદગૃહસ્થની રીતે મારી આગળ તે વાત કબૂલ કરી દો જોઉં.”
ખરેખર, હું કબૂલ કરી દઉં છું.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org