________________
મેડમ
૩૫૩
મને વેઠવાની ન થાય, તે વેદના તમે આ એક ક્ષણમાં મને ભોગવાવી છે.” આટલું કહી રાજાએ ઊભા થઈ, પોતાની આંખમાં ઊભરાઈ આવેલાં સુ બાજુએ ફરીને ખંખેરી નાંખ્યાં.
મૅડમના અભિમાન ઉપર ઘા થયો હતો એટલે આવાં આંસુઓથી તે પીગળે તેમ ન હતી, પરંતુ તે બુદ્ધિશાળી બાઈ સમજી ગઈ કે, આંસુ ઘણી વાર હૃદયના બધા કુમળા ભાવોને વહાવી દે છે – એટલે તરત તે સાબદી થઈ ગઈ. તે બોલી : “આપ સરકારને જે હુકમ કરવો હોય તે કરો; હું તે માથે ચડાવીશ. આપની હીણપત બહાર દેખાય તે કરતાં મારી હીણપત દેખાય, એ આપને વધુ પસંદ છે; – જો કે મારી હીણપત તો જાહેરમાં થશે, જ્યારે આપની આ હીણપતની તો હું એકલી જ સાક્ષી છું. તો ભલે, આપ ફરમાવો, મારે શું કરવાનું છે?”
“ના, ના, એમ કરવામાં તમે કશી હીણપત ઉઠાવી નહિ હોય, માત્ર તમારા મિત્રની ઇચ્છાઓને જ નમતું આવ્યું હશે.”
“ના, ના, મારે કોઈ મિત્ર હવે નથી; કારણકે, મારે તો હુકમ જ માનવાનો છે. અને હું આપના કહ્યા મુજબ કરીશ, બસ?”
“બોલો તમને બદલામાં મારું રાજ્ય આપી દઉં?”
“સરકાર, જ્યારે તમે પ્રેમ કરો છો, ત્યારે કેટલો ઉત્કટતાથી પ્રેમ કરો છો? અને તમારે એ પ્રેમ ગુમાવનારને કશું જ દુ:ખ ન થાય?”
રાજાએ બોલ્યા વિના માત્ર મૅડમનો હાથ પકડી લીધો અને તેના ઉપર ચુંબન કર્યું.
“તો તમે એ બિચારી છોકરીને પાછી સ્વીકારશો, અને તેને માફ કરશો, ખરુને? તે બહ નમ તથા નિર્મળ અંતરની છોકરી છે.”
“હું તેને મારા ઘરમાં પહેલાંની જેમ નોકરીએ રાખીશ.” “પણ તમે તેને તમારી મિત્રતા નહીં આપો?” “મને તે છોકરી કદી ગમી નથી.”
“પણ મારે ખાતર, તમે તેના પ્રત્યે માયાળુતાથી નહિ વહેં?” પ્રે–૨૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
