________________
પ્લાંશેતનું બીજું ઘર
૨૬૩
પછી પ્લાંશેતની વારી આવી, અને તે તો સીધો તેના બે હાથમાં જ ભરાયો. દાનેાંએ કહ્યું, “ભાઈ, તને જીવન જીવતાં આવડે છે, એમ કહેવું પડે!”
પ્લાંશેત હસતાં હસતાં બોલ્યો, “માંશ્યોર, આપણુ જીવન પણ એક મૂડી છે, જેનું રોકાણ યોગ્ય રીતે કરીએ, તો જ તેમાંથી સારો લાભ ખાટી શકીએ.
,,
“અને ભાઈ તને તો તારી મૂડી ઉપર બહુ સારું વ્યાજ મળતું લાગે છે, ” એમ કહી પૉસ વાદળ ગડગડતાં હોય તેવા અવાજે હસી પડયો.
પ્લાંશેતે હવે ઘર-ધણિયાણી તરફ ફરીને કહ્યું, “આ બે સદ્ગૃહસ્થોની મારા જીવન ઉપર ઘણી ઘણી અસર છે; મે તમને એમને વિષે વારંવાર વાત કરી છે.”
“બીજા બે વિષે પણ,” બાનુએ ડચ ભાષાના રણકા સાથે જવાબ
આપ્યો.
“મૅડમ ડચ છે?” દાનાંએ પૂછ્યું.
“હું ઍન્ટવર્પ તરફની છું,” બાનુએ જ જવાબ આપ્યો.
“અને તેમનું નામ મેડમ ગેશર છે.”
“ભાઈ, તું તેમને મેડમ ન કહેતો; એથી એમનું નામ નાહક ઘરડું થઈ જતું લાગે છે.’’
“હું તેમને ત્રુશાં કહું છું.”
“બહુ સુંદર નામ છે, તેમની સુંદર જાત જેવું જ,” પૉસે મૂછના આંકડા ચડાવતાં કહ્યું.
પ્લાંશેતે કહાણી આગળ ચલાવતાં કહ્યું, “ત્રુશાં હૉલેન્ડથી પોતાના સદ્ગુણ અને બે હજાર ફ્લૉરિન લઈને એક જંગલી પશુ જેવા ધણી પાસેથી નાસી આવ્યાં હતાં. તે ધણી તેમને ઢોરની પેઠે ધીબતો. મારી દુકાનનો જે આગલો માલિક હતો, તેની પાસે તે રડતાં કકળતાં દોડી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org