________________
ખુશખુશાલ
૧૯૩ રાઓલ દ ગીશ પાસેથી ભાવભરી વિદાય લઈ, ચાલતો થતાં, માનિકોએ દ ગીશનો હાથ દાબીને કહ્યું, “લો, તમારે મોંશ્યોરને મળવાનું બહાનું જોઈતું હતું તે મળી ગયું !”
મૅડમ બ્રાજલોનની રાહ જ જોઈ રહી હતી. બાજલનનો તેજસ્વી અને પ્રતાપી છતાં સૌમ્ય અને ભલો દેખાવ જ એવો હતો કે, એક વાર તેને જોયો હોય તો પણ તેને ભૂલવો અશકય હતું. અને મેડમ ફ્રાંસ આવી ત્યારે, દરિયાના જોખમની અવગણના કરી વહાણ ઉપર સામે આવી સૌ પ્રથમ તેને આવકારનારામાંનો તે એક હતો, એટલે તેને તો એ ભૂલી જ ન હતી.
મૉ૦ દ બાજલન,” મેડમે તેને દેખતાત કહ્યું; “મારા ભાઈને તમે મળવાના છો, ત્યારે તમારા પિતાએ મારા ભાઈ ઉપર આભારનું જે
ણ ચડાવેલું છે, તે તેમના પુત્રને ભાવભરી રીતે આવકારીને થોડું ઘણું અદા કરતાં તેમને ખરેખર ઘણો આનંદ થશે.”
“મૅડમ, કાઉંટ દ લા ફેરેને રાજાજીની જે કંઈ થોડીઘણી સેવા બજાવવાનું બહુમાન મળ્યું હતું, તે તો રાજાજીએ તેમના પ્રત્યે બતાવેલી કૃપાથી કયારનું અદા થઈ ચૂક્યું છે. મારે તો ઊલટી, અમો પિતા-પુત્ર બંનેનાં આદર, ભક્તિ અને સંમાનની ખાતરી તેઓશ્રીને પહોંચાડવાની રહે છે.”
“તમે મારા ભાઈને ઓળખો છો?” “ના જી; હું પહેલી વાર જ તેઓશ્રીનાં દર્શન કરીશ.”
“તમારે માટે મારે ભાઈને કશી ભલામણની જરૂર જ નથી પડવાની. અને છતાં તમારા વૈયક્તિક ગુણો બાબત કોઈ જામીનની જરૂર પડે, તો મારું નામ તમે નિસંકોચ લઈ શકો છો.”
આપ નામદાર આપના અતિ કૃપાભારથી મને ખરેખર કૃતાર્થ કરી મૂકો છો.” પ્રે-૧૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
