________________
૧૦૮
પ્રેમ-પંક “તો મારી ખાનગી તિજોરીમાંથી એ રકમ લઈ લો; ત્રીસ લાખની ચિઠ્ઠી હમણાં જ લખી આપું છું.”
રાજાએ તરત જ કલમ હાથમાં લઈ, ચિઠ્ઠી લખી આપી અને કોલબેરના હાથમાં આપતાં કહ્યું, “મારે રાજાની જેમ વર્તવું જોઈએ; એક પાજીની જેમ નહિ, સમજ્યા?”
બીજી બાજુ રાજાજી સમારંભને માટે કેટલું બધું ખર્ચ કરી રહ્યા છે તે સમાચાર ચોતરફ ફેલાતાં વાર લાગી નહિ. એટલે સૌ કોઈ પણ પોતપોતાની રીતે પાછા ન પડાય તે પ્રમાણે પોશાક વગેરે ખર્ચ કરવા લાગી ગયાં. ત્રા-સમારંભ માટેની રંગભૂમિના છૂટા ભાગો તૈયાર કરી કરીને લાવી રાખવામાં આવ્યા હતા, તે બધાને પાંચ કલાકમાં જોડી દઈ, સુતારોએ ભવ્ય સુશોભિત રંગમંચ તથા થિયેટર તૈયાર કરી દીધાં.
અને જ્યારે ઘણા વખતથી સૌને મોંએ ચડેલું ઋતુનૃત્ય શરૂ થયું, ત્યારે તો લોકોની ભવ્યમાં ભવ્ય કલ્પના પણ જૂઠી પડી ગઈ. જાણે સ્વર્ગલોકનાં દેવ-દેવી જ સંદેહ, સ્વર્ગીય સરંજામ સહિત પૃથ્વી ઉપર ઊતરી આવ્યાં છે, એવો દેખાવ થઈ રહ્યો.
અચાનક વસંતરાજ-રૂપધારી રાજાજી પાસે તેમની સોબતી મેં તેનો મડદા જેવી ફીકો પડી જઈ દોડી આવ્યો.
“શું છે, શું છે, સેંતેશ્નો?”
“હજૂર, ફલ-સમર્પણ નૃત્યનો ખ્યાલ જ ન રહ્યો; તે ભાગ 2 દ ગીશને ભજવવાનો હતો, પણ તે તો વિદાય થઈ ગયા છે.”
“તો એટલો ભાગ પડતો મૂકો.”
“પરંતુ સંગીતવાળાઓને પહેલેથી ખબર નહિ આપેલી એટલે તેઓના ક્રમમાં તો તે ભાગ રહ્યો છે, અને પાએક કલાક સુધી નૃત્ય વગરનું સંગીત ચાલે એ તો આખા સમારંભની મજા મારી નાખે.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org