________________
શ્રી શ્રીપાલ કથા તે ઉંબરરાણે એક ખચ્ચર પર બેઠેલે છે. સડેલી ચામડી વાળે એક પુરુષ તેના મસ્તક ઉપર છત્રી ધરી રહેલે છે. સડીને ખવાઈ ગએલી નાસિકાવાળા પુરુષો તેને ચામર વીંઝે છે. તથા ગુણગુણ શબ્દ બેલતા-ગુંગણું–તેના છડીદારે છે. વળી ગએલા કાનવાળા પુરુષે તેની આગળ ઘંટ વગાડે છે. મંડલરેગવાળા-પતીયા–પુરુષે તેના અંગરક્ષકે છે. દાદરના રેગવાળે તેને સ્થગિધર (ખાનગી સેક્રેટરી) છે. ગલિતાંગુલિ–સડી ગએલી આંગળીવાળ–તેને મંત્રિ છે. તેઓમાંના કેટલાક વાતરોગથી પીડાએલા છે. કેટલાક દાદ૨ના રોગથી કુત્સિત થએલા હોવાથી, વિકરાલ દેખાય છે. વળી, કેટલાક વિચર્ચિકા જાતિના પામ નામના રેગવાળા તેના સેવકે છે. આવી રીતે કેઢિયાઓના ટેળાથી વીંટાએલે એ તે ઉંબરાણે પૃથ્વી પીઠ પર રાજકુલોમાં ફરીફરીને મેં માગ્યું દાન પ્રાપ્ત કરે છે. તેથી હે રાજન ! આ આ ઉંબરાણે રાજા જેવા આડંબર–ઠાઠ-સહિત આવે છે, તેથી આટલી બધી ધૂળ ઊડતી દેખાય છે, માટે આપ આ રસ્તો છેડીને બીજી દિશાએ ચાલે.”
આ વૃત્તાંત સાંભળીને પ્રજાપાલ રાજા જે બીજા રસ્તા તરફ વળે કે તરત જ કેઢિયાઓનું ટોળું પણ તે જ દિશા તરફ જલદી જલદી આવવા લાગ્યું. તે જોઈ રાજાએ મંત્રિને કહ્યું કે “તમે આગળ જઈ તેઓને સમજાવીને, તેઓ માગે તેટલું ધન આપીને તેમને આગળ વધતા અટકાવે, કારણ કે તેમને નજરે જોવા તે પણ સારું નથી.”
મંત્રિ જે રાજાની આજ્ઞા પ્રમાણે તેમ કરવાની તૈયારી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
