________________
શ્રીપાલનો વિજય તથા અંતે તીખું એમ ભજન કરવાની માફક બલવાનું જાણતે એ તું ખરેખર ચતુર્મુખ છે. અમે તે શ્રીપાલના સગા નથી, અને તે અમારે કોઈ સગે નથી; તે અમારે શત્રુ છે, અને અમે તેના શત્રુઓ છિએ.
“વળી, તે સમયે મેં તેને બાળક જાણીને દયા લાવીને જ્યારે જીવતે મૂક્યો, ત્યારે તે અમને નિર્બલ અને તેને બળવાન વર્ણવ્યું. વળી, હું મારા જીવન ઉપર રૂઠ્યો નથી, પરંતુ તેના પ્રત્યે યમરાજા રૂક્યો હોય તેમ લાગે છે, કારણ કે તેણે નિરાંતે સૂતેલા એવા સિંહ જેવા મને જગાડ્યો છે, વળી, તું દૂત છું અને બ્રાહ્મણ છું, તેથી હું તને જીવતે મૂકું છું, અને તારા સ્વામીને મારવા માટે હું હમણાં જ આવું છું.”
પછી તે દૂતે પણ ત્યાંથી જઈને તરત જ તે સર્વ વૃત્તાંત પોતાના સ્વામીને જણાવ્યું એટલે શ્રીપાલરાજા પણ લકર સાથે ત્યાંથી આગળ ચાલ્યા. ચંપા નગરીના સીમાડા પર જઈને શ્રીપાલરાજાના આખા લશ્કરે નદી કિનારે ઊંચી ભૂમિ ઉપર પિતાને પડાવ નાખે.
પછી અજિતસેન રાજાએ પણ સિન્ય સહિત સામા આવીને ત્યાં જ પડાવ નાખ્યું. હવે ત્યાં રણસંગ્રામની ભૂમિને સાફ કરવામાં આવી, સર્વ શસોની પૂજા કરવામાં આવી. ભાટ લેકે સુભટની ઉંચા સ્વરથી પ્રશંસા કરવા લાગ્યા. વળી, સુભટે સુગંધિત ચંદન રસનું પિતાના શરીરે વિલેપન કરવા લાગ્યા. મસ્તક પર પહેરેલા મુગટ વગેરેમાં ચંપાના ફૂલનાં છે. ખેસવા લાગ્યા. વળી, પિતાના જમણા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
