________________
૧૫૦
શ્રી શ્રીપાલ કથા રાજાના હુકમથી શ્રીપાલકુમાર જેવામાં તેને તંબોલ આપવા જાય છે, તેવામાં એક વૃદ્ધ ડૂબી એકદમ દેડતી આવીને શ્રીપાલના ગળે વળગી પડી; અને કહેવા લાગી કે “હે પુત્ર! હે પુત્ર! તું ક્યાં ગયે હતો.” વળી, તે ગળે વળગીને બેલવા લાગી કેઃ “હે વત્સ ! તું અને આજે ઘણા વખતે મલ્યો; માટે તું દેશાવર ક્યાં ક્યાં ફરી આવ્યા?”
અમેએ સાંભળ્યું હતું કે તું રત્નદ્વીપમાં હતું, અને ત્યાંથી વહાણમાં બેસીને, તું કુશલક્ષેમે અહીં પહોંચે. હે પુત્ર! તું કેવી રીતે અહીં આવી પહોંચે તે કહે?
બીજી એક ડૂબી કહેવા લાગી કે “તું મારે ભત્રીજે છે.” ત્રીજી કહેવા લાગી કેઃ “તું મારે ભાઈ છે એથી કહેવા લાગી કેઃ “તું મારે દિયેર છે, અને પુણ્યને લીધે આજે તું મને મળે છે.”
પછી તે ડૂબ કહેવા લાગ્યું કેઃ “હે સ્વામી ! આ મારે નાને ભાઈ ઘેરથી જતો રહ્યો હતો. તે હમણાં આપની પાસે બેઠે હતે છતાં પણ મેં તેને બરાબર ઓળખે નહિ. તે જ કારણથી માન લેવાનું કારણ બતાવી મેં તેને મારી નજીક બોલાવ્યો અને બરાબર ઓળખી લીધે, કારણ કે તેનામાં ઘણા ઉત્તમ લક્ષણે છે.”
આ સાંભળીને રાજા મનમાં વિચાર કરવા લાગ્યો કે હાય ! હાય! આ પાપીએ તે મારું આખું કુલ વટલાવ્યું, માટે તેને તરત જ મારી નખાવ જોઈએ.”
પછી રાજાએ નિમિત્તિઓ–તિષી-ને બંધાવી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
