________________
mm
૧૩૦
શ્રી શ્રીપાલ કથા જડિત ક દોરો પહેરેલે હતો. બંને ભૂજાઓ પર બાજુબંધ અને બેરખા ધારણ કરેલા હતા. હાથની દશે આંગળિએ પર સેનાની વીંટીઓ અને વેઢ શોભતા હતા. મુખમાં સુગ ધવાળા પાનબીડાં રાખેલાં હતાં. બંને હાથમાં શ્રીફલ અને નાગરવેલનાં પાન ધારણ કરી જ્યારે શ્રીપાલકુમાર વરઘોડામાં ગયા, ત્યારે સેંકડો સાલાઓ આગળ ચાલતા હતા. ઢેલ, નગારા, શરણાઈ અને ભૂંગળ વગેરે વાજિંત્ર વાગી રહ્યા હતા. રથમાં બેઠેલી સેંકડો જાનડીઓ મંગલગીત ગાઈ રહી હતી. વળી, તમામ સોનેરી શણગારથી શણગારેલા ઊંચી જાતના કેતલ ઘોડાઓ હણહણાટ શબ્દ કરતા નાચી રહ્યા હતા અને સિદ્દરની અર્ચા કરેલા હાથીએ મદેન્મત્ત થઈને મહાલતા નજરે પડતા હતા. આ વરઘોડાને ભપકે-ઠાઠ-હોવાથી ચૌટાની અંદર ભેગી થએલી માનવમેદની વરરાજાને જોઈ આનંદ પામતી હતી. આ પ્રમાણે ભારે દબદબાપૂર્વક શ્રીપાલકુમાર લગ્નમંડપમાં જઈ પહોંચ્યા. લગ્નવિધિનું વર્ણન:
તે પછી સાસુએ જમાઈને ઘણા ઉલટ સાથે પિખીને ચારીની અંદર પધરાવ્યા. તેમજ પરણવા માટે ઘણો ઉમંગ ધરાવતી એવી મદનમંજૂષાને પણ ચોરીમાં પધરાવવામાં આવી. તે પછી હસ્તમેળાપ કરાવવામાં આવ્યું. તે વખતે બ્રાહ્મણો વેદપાઠ ભણતા હતા, અને બંને પક્ષની સહાગણસૌભાગ્યવતી સ્ત્રીએ પોતપોતાના પક્ષની વડાઈનાં ગીતે ગાતી હતી. તે પછી અગ્નિની સાક્ષીએ ચાર ફેરા ફેરવવામાં
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
