________________
શ્રીપાલની વીરતા
૧૦૯ ધવલ બે કેઃ “હે કુમાર! તમે ઘા ઊપર ખાર શું કામ નાખે છે ? વળી દાઝયા ઊપર ડામ દેવાની ક્રિયા ક્યાં કરે છે?”
પછી કુમારે પ્રગટપણે કહ્યું કેઃ “હે શેઠ! હજુ પણ તમારું આ બધુંએ ગએલું ધન પાછું લાવી આપે તો તેને તમે શું આપે. તે તમે મને કહે ?”
- ધવલ બોલ્યા કે “તેમ થવું અને તે અસંભવિત લાગે છે, તે પણ તે ધન પાછું લાવી આપનાર માણસને હું મારી મિક્તને અડધો ભાગ આપું. તે બાબતની હું પરમાત્માની સાક્ષીએ કબુલાત આપું છું.”
આ પ્રમાણે નક્કી કરીને શ્રીપાલકુમાર હાથમાં ધનુષ લઈને, ખભા ઉપર બે તૂણી બાંધીને એકલે મહાકાલ રાજાની પાછળ જઈને તેને બોલાવ્યો અને કહ્યું કે “હે. બબરકૂલના રાજા મહાકાલ! તને હું આવી રીતે જવા દઈશ નહિ; માટે પાછો વળીને એક ક્ષણમાત્ર મારા એકલાનું તે બલ જે?”
આ સાંભળીને મહાકાલરાજા પાછા વળીને કહેવા લાગ્યો કેઃ “હે કુમાર! તું દેખાવડે અને ઉત્તમ રૂપ તથા લક્ષણવાળ હોવા છતાં હજુ તે બાલક છે, તે એકલે શું કરવા મરવા આવ્યો છું.”
કુમારે પણ કહ્યું કેઃ “હે રાજન ! આવી રીતના તમારા વાચાતુર્યથી કાયર પુરુષે ભાગી જાય છે, પરંતુ મારું હૃદય તે તારાં બાણોથી પણ કંપે-ડરે તેમ નથી.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
