________________
શ્રી અવંતિસુકુમારની સઝાય
[ પ૧
*
. ૧૨
દેહા વંદન આવી ગોરડી, પ્રાતઃસમય ગુરૂ પાસ; કરજેડી મુખથી વદે, નાહ ન દીસે તાસ–૧ મુનિ કહે અનુમતિ લહી, કાઉસગ ર સમશાન, પણ ઈરછા ઘર પામી, પહેલે દેવ વિમાન-૨
વાળ નવમી તિણ અવસર એક આવી જ બુકીરે, સાથે લેઈ પિતાનાં બાળ રે, ભક્ષ કરવાને દશ દિશે ફિરેરે, અવળી સવળી દેતી ફાળશે. તિણ૦–૧ ચરણ રૂધિરની આવી વાસનારે, બાળ સહિત આવી વનમાંહરે; પૂરવ વૈર સંભાળી શેલતીરે, ખાવા લાગી પગશું સાહિરે. તિણ ૨ ચટચટ ચૂંટે દાંતે ચામડી રે, ગટગટ ખાયે લોહી માં રે; ભટભટ ચર્મ તણાં ભરેરે, ત્રટત્રટ ત્રોડે નાડી નસરે. તિણ-૩ પ્રથમ પ્રહરે તે જંબુક જબુકીરે, એક ચરણનું ભક્ષણ કીધરે; તે પણ તે વેદનાયે કંપ્યું નહીં રે, બીજે પ્રહરે બીજો પગ
લીધરે. તિણ૦–૪ ખાયે પિંડી સાથળ તેડીને રે, પણ તે ન કરે તલ ભર રીવરે; કાયા માટી ભાંડ અશાશ્વતીરે, તૃપ્ત થાઓ એહથી જીવરે.
તિણ૦-૫ ત્રીજે શહરે પેટ વિદારીયું રે, જાણે કમ વિદાય વેણ રે ચેથે પ્રહરે પ્રાણ તજી કરી રે, નલિની ગુલમ લાાં સુખ તેણ રે.
તિણ૦-૬ સુર વંદીને તાસ શરીરને રે, મહિમા કરે અનેક પ્રકાર રે, કહે જિનહર્ષ તેણે અવસર મળી રે, વંદન આવી સઘળી નારરે.
તિણ૦–૭
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
