________________
શ્રી નેમરાજિમતીના બારમાસા
[૧૭૩
જેઠ માસે જુલમના તાપ, તપતી ભૂતળા, ,
આઠ માસનો મેઘ વિગ, બળે તરૂ કુતળા; પશુ પંખી વિસામા બાય રે, શીતળ છાયા તરૂ;
મારે પિયુ વિના નહિ વિસરામ, નાતીને નોતરું. મધુ-૧૪ સખી આવીયે માસ આષાઢ, ભરે જળ વાદળી,
ગરજાર ટહુકે મેર, ઝબુકે વીજળી; વરસાદે વસુધા નવપલ્લવ હરીઆં ધરે,
નદી નાળ ભરી નીર, બપિ પિયુ પિયુ કરે. મધુo-૧૫ ચોમાસે કરી તરૂ માળા, રમતાં પંખીયાં,
એમ વીત્યા બારે માસ, પ્રીતમ ઘેર ન આવયા; શ્રાવણ સુદી છટ્ટે સ્વામી, ગયા સહસાવન,
લેઈ સંયમ કેવળી થાય, દીન પંચાવને. મધુરા–૧૬ નેમ મુખથી રાજુલ નવ ભવ, નેહ નિહાળતી,
વૈરાગ સુધારસ લીન, સદા મન વાળતી; કાળાંતરે તેમ દયાળ, તિહાં દેશના દીએ,
પ્રભુ હાથ સાહેલી સાથ, રાજુલ દીક્ષા લીએ. મધુ –૧૭ લઈ કેવળ કરી પરીસાટન, બેહુ મુગતિ ગયા,
બની પ્રીત તે સાદી અનંત, ભાગ્યે ભેળાં થયાં; શુભ વીરવિજય સુખ લીલ, મગન વિશેષતા, લેકનાળની નાટક શાળ, સમયમાં દેખતા. મધુo-૧૮
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org