________________
૩૬૪ ]
૧૧પ૧ સ્તવન મન્તુષા
શિશ નમાવી તુજને ભાખું, સુણ તું દીન દયાળ રે, નામ તુમારો જપવાના ઘણા, ઋષિ ખુશાલને ઢાલ રે. ૪
શ્રી ભાણુચંદ્રજી કૃત
(૪૯)
O
સહેજે શીતળ શીતળ જિન તણી, શીતળ વાણી રસાળ; વદન ચંદ્ર ખરાસ અધિક સુણી, સમજે ખાળ ગેાષાળ. સ૦ ૧ મમ ન ભાખે રે સંશય નિવ રાખે, દાખે ભવજળ દોષ; રાગાદિક માષક દૂરે હુંરે, કરે સયમના રે પાષ. સહેજે ૨ સુર નર તિરિગણુ એકાગ્રંથી, નિપુણે હુ અપાર; વૈર વિાધ ન ભૂખ તૃષા નહીં, વળી નહીં નિદ્રા લગાર. સ૦ સહુને સુણતાં રે હુ` વધે ઘણા, ઉત્તમ અધિક ઉચ્છાહ; નૃપતિ ન પામે રે સ્વાદુપણા થકી, જિહાં લગી ભાખેરે નાહુ. ૪ તાપ મિટે સવિ વિષય કષાયને, શીતળ હુવે ભવિ મન્ન; અમૃત પાન તૃષતિ જિમ સુખ લહે, વહે જનમ ધન્ન ધન્ન. ૫ ભવદવ તાપ નિવારે નાથજી, ઘો શીતળતા રે સાર; વાઘજી મુનિના ભાણુ કહે પ્રભુ, જિમ લહુ સુખ અપાર. ૬
શ્રી કીર્ત્તિવિમલજી કૃત
(૪૭૦)
શીતળ જિનવર સાહુિબ વિનવુ, વિનતડી અવધાર; ભવમ`ડપમાં રૈ ફરી ક્રી નાચતાં, કિમઇ ન આવ્યેા પાર. શી૰૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
