________________
૩૧૪]
૧૧૫૧ સ્તવન મંતુવા
ન જુયે જેતાને રે, ન રીઝે સેતાને રે, રહે મેળે પિતાને રે, શ્રોતાને જેતાને તો એ વાલહે રે. નવિ તૂસે ન રૂસે રે, ન વખાણે ન દસે રે, નવિ આપે ન મૂસે રે; નહિ ભૂરો ન મંડેરે કઈને કદા રે. ન જણાએ ધાત રે, તેહશું શી વાત છે, એહ જાણું કહે વાત રે, રહિવા તન હે તુજ વિણુ માનને રે.
શ્રી જિનવિજયજી કૃત.
(૪૨૦) સુવિધિ જિન ત્રિગડે છાજે, સુરદુંદુહી ગયણે ગાજે; શિર ઉપર છત્ર વિરાજે છે, દેવ પ્યારા દરીશ તુમારે જાતુ. ૧ સમ પંચ વણ ફૂલ, દેવ વરસાવે બહુ મૂલ; પામે સમક્તિ અનુકૂલ હ.
દેવ. ૨ પંઠે ભામંડલ ઝળકે, દુગ પાસે ચામર લળકે; સ્વર ઝીણે ઘુઘરી રણકે .
દેવ. ૩ સિંહાસન રૂષ અશોક, દળ ફળની શી કહું રેક; મહે દાનવ માનવ શેક હે.
દેવ. ૪ દૂધ સાકર મેવા દ્રાખ, પાકી સહકારની સાખ; તેહથી મીઠી તુમ્હ ભાખેહો.
દેવ પ ભવભવના તાપ શમાવે, એકે વચને સહુ સમજાવે; વળી બીજ ધર્મનું વાવે છે.
૧ બે ૨ વૃક્ષ ૩ પાંદડાં ૪ આંબાની ૫ વાણી
દેવ
૬
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
