________________
૧૬૭ કુમારે લેકેને પ્રતિબંધ માટે સારથિને પૂછયું, અરે ! સારથી! આ કઈ જાતનું દશ્ય છે! સારથિએ કહ્યું, હે દેવ આ દશ્ય નથી, આ તે વ્યાધિથી દુઃખી થતે પુરુષ છે. કુમારે પૂછયું, આ વ્યાધિ વળી શું છે! સારથિએ કહ્યું, હે દેવ! સુંદર શરીર પણ વ્યાધિ થાય એટલે આવું થઈ જાય છે. કુમાર કહે, તે પિતાજી આવા દુષ્ટ વ્યાધિને કેમ નભાવી લે છે ! સારથિ કહે, એ વ્યાધિ પિતાજીથી વધ કરવા ગ્ય નથી. લોકોને બંધ કરવા માટે કુમારે તલવાર માગી. અને “અરે! દુષ્ટ વ્યાધિ! આને છોડ અથવા યુદ્ધ કરવા તૈયાર થા!” એમ બેલતે રથથી ઊતરે છે. અને તેની સન્મુખ જવા તૈયાર થાય છે. એટલે તે પ્રસંગે કૌતુક જેવા નગરલોકો એકઠા થઈ ગયા. સારથિ કહે, આ
વ્યાધિ નામને કઈ દુષ્ટ માણસ નથી. પણ કર્મ–પરિણામના ફળરૂપ વ્યાધિ સર્વ જીવોને સામાન્ય હોય છે. કુમારે નગર લેકને પૂછયું કે, શું આ વાત બરાબર છે ! નગરલેકેએ કહ્યું, હા, દેવ ! એ પ્રમાણે જ છે.
કુમ પૂછ્યું, હે સારથિ ! આ વ્યાધિને પ્રભાવ કેના ઉપર ચાલી શકતા નથી ? સારથિએ કહ્યું, હે દેવ! ધર્મનું સેવન કરનારા અને અધર્મથી દૂર રહેલા ઉપર વ્યાધિને પ્રભાવ ચાલી શકતું નથી. કુમારે કહ્યું, હે સારથિ! જો એમ જ છે, તે અહીં ક ઉપાય કરો! સારથિ કહે. “ધર્મ કરવા સિવાય તેને બીજે કઈ ઉપાય નથી. કુમારે નગરલેકને પૂછયું કે, આ વાત બરાબર છે ! નગરલકે કહે કે, હે દેવ! એમ જ છે. કુમારે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
