________________
ધરણે હવે સમુદ્ર-યાત્રાની સફરે નીકળવાનું વિચાર્યું. બંને જાતની લક્ષ્મી-પ્રાપ્તિ માટે હવે તે ઉસુક હતે. સમુદ્ર માર્ગે પ્રયાણ કરી તે વૈજયંતી નગરીમાં આવી પહોંચે. અને અહીંથી તેણે બીજી એપ શરૂ કરી. ત્યાં તેનું વહાણ ભાંગી ગયું. એટલે કાષ્ઠ-પાટિયાના સહારે તે એક કપ ઉપર પહોંચ્યા.
“ભાગ્યશાળીને ભૂત રળે” ધરણ માટે એવો ઘાટ થયે. આ દ્વીપ સુવર્ણદ્વીપ હતે. અહીંની ભૂમિમાં સુવર્ણ-રજ હતી, એટલે તેણે આ ઘાતુ-ક્ષેત્રમાં સુવર્ણની ઈટ બનાવી તેના સંપુટ બનાવ્યા. તેમાં પિતાનું નામ પણ અંકિત કર્યું.
બીજી બાજુ ચીનદેશથી સાર્થવાહ પુત્ર સુવદનનું વહાણ આ તરફ આવી રહ્યું હતું. સુવદને જોયું કે–ડે દૂર કઈ વહાણ ભાંગી જવાથી ભયને સંકેત બતાવનારું નિશાન દેખાય છે. એટલે તેણે પિતાનું વહાણ લાંગયું. અને ધરણુ પાસે પહે. ધરણે કહ્યું, આ સુવણ-ઈટેના સંપુટોનું બહુમૂલ્ય કરિયાણું મારી પાસે છે. તે જે તમે તમારા વહાણમાં ભરી લે તે હું આવું. સુવદને પિતાનું અલ્પમૂલ્યવાળું, કરિયાણું ફગાવી દીધું અને એ સંપુટ તેમાં ભરી દીધા અને સેદાની શરતે પરસ્પર નક્કી કરી. બંને દેવપુર તરફ આગળ વધ્યા.
ભાગ્યયોગે એ જ વહાણમાં ધરણની પ્રિયતમા લક્ષ્મી પણ ઉપસ્થિત હતી. ધરણે લક્ષમીને ઓળખી લીધી. ધરણને જોઈ લક્ષ્મી ક્ષોભ પામી જ્યારે લક્ષ્મીને જઈ વરણ ખુશી થયે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
