________________
દેવેની કામક્રીડા
૩૦૫
कदाचिद्रोपतोषार्दैः, परुषैः पुरुषायितैः । । प्रत्याश्लेषप्रतिवचःप्रतिचुम्बनवल्गनैः ॥ ४२४ ॥ पारापतादिशब्दैश्च, द्विगुणामुन्मदिष्णुताम् । जनयन्त्यश्चिरं भर्तुर्देव्योऽपि सुरतोत्सवैः ॥ ४२५ ॥ शुक्रस्य वैक्रियस्याङ्गे संचारादखिले सुखम् ।। आसादयन्त्यस्तृप्यन्ति, क्लिष्टस्त्रीवेदवेदनाः ॥ ४२६ ॥
afમ . ! ते शुक्रपुद्गला भुज्यमानदिव्यमृगीदृशाम् । चक्षुःश्रोत्रघ्राणजिह्वात्वगिन्द्रियतयाऽसकृत् ॥ ४२७ ॥ द्रतं परिणमन्त्येते, रूपलावण्यवैभवम् ।।
ઘરમા પ્રાન્તિ , સૌમાાં શૌવન તથા ૪૨૮ . तथा च प्रज्ञापना-"अत्थि णं भंते ! तेसिं देवाणं सुक्कपुग्गला ?, हंता अस्थि, ते ण भंते ! तासिं अच्छराण कीसत्ताए भुज्जो मुज्जो परिणमंति ? गो० ! सोइंदियत्ताए जाव फार्सिदियत्ताए इट्टत्ताए कंतत्ताए मणुनत्ताए मणामत्ताए सुभत्ताए सोहग्गरूवजोव्वणगुणलायणत्ताए एयासि भुज्जो भुज्जो परिणमंति" તેષાદ્ધ વર્તન કરે છે, તે વળી ક્યારેક) પ્રતિ આલિંગન, પ્રતિ વચન, પ્રતિચુંબન અને વગન (વળગી પડવું) કરે છે. કયારેક કબૂતર આદિના શબ્દો કરે છે. આવી બધી સુરત ક્રીડાઓ દ્વારા દેવીએ પણ (દેવને) ઘણું કાળ સુધી મર્દોન્મત્તતાને વધારી રહી હોય છે. (આ રતિ મહોત્સવથી) વૈક્રિય શુકને સંપૂર્ણ અંગમાં સંચાર થવાથી કિલક સ્ત્રીવેદની વેદનાને તૃપ્ત કરે છે. ૪૨૨-૪૨૬.
સંભોગ કરાવતી એવી દિવ્યસિઓના શરીરમાં ગયેલા તે શુક્ર પુદ્દગલે ચક્ષુશ્રોત્ર, ઘાણ, રસના અને સ્પર્શન આ બધી ઈન્દ્રિય રૂપે વારંવાર અને સુરત પરિણામ પામે છે, અને પરિણામ પામેલા તે શુક પુદગલે દેવાંગનાઓના રૂપ, લાવણ્યના વૈભવને તથા સૌભાગ્ય અને યૌવનને ઉદ્દિપ્ત પ્રકૃષ્ટ બનાવે છે. ૪૨૭–૪૨૮.
પ્રજ્ઞા પનામાં કહ્યું છે, કે; “હે ભગવંત! દેવતાઓને શુક પુદગલો હોય છે? ભગવાન–હેય છે.. હે ભદંત ! તે પુદગલો અપ્સરાઓને કેવી રીતે વારંવાર પરિણમે છે ? હે ગૌતમ ! શ્રોત્રેન્દ્રિયથી સ્પર્શનેન્દ્રિય સુધી [ પાંચ ઈન્દ્રિય રૂપે ] તથા ઈષ્ટરૂપે, પ્રિયરૂપે, મને ઝરૂપે, મન-ઉન્મત્તતા રૂપે, શુભ પણે, સૌભાગ્ય રૂપે, યૌવન તથા લાવણ્યરૂપે આ અપ્સરાઓને (તે શુક પુદ્ગલો) વારંવાર પરિણમે છે.” ક્ષે-૩. ૩૯
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org