Bharatiya Asmita Part 2

SR No.: 005145
Original Sutra Author: N/A
Author: Nandlal B Devluk
Publisher: Yogesh Advertising Service Bhavnagar
Publication Year: 1976
Total Pages: 1042
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 48 MB

Page 312

મૃતિ સંદર્ભ ગ્રંથ
વીમ કદ ફશના વિશાળ સામ્રાજ્યના વિસ્તારને ખ્યાલ મથુરા, કેશાંબી સારનાથમાંથી મળ્યા છે. ભારતમાં તેની સત્તા ત્યાંથી પ્રાપ્ત થયેલા તેના સિક્કાના આધારે આવે છે. તેને પૂવ માં બિહાર સુધી હતી. ચીની અને તિબેટી લેખકેના સિકકાઓની ખાસિયત એ છે કે તેણે સૌ પ્રથમવાર ભારતમાં જણાવ્યા પ્રમાણે તેણે સોકેદ (સાત) અને પાટલિપુત્ર ઉપર સેનાના સિકકા દાખલ કર્યા. પહેલાં ભારતમાં ચાંદી અને સફળ ચડાઈ કરી હતી. બંગાળ, ઓરિસા અને નેપાળ ઉપર તાંબાના ચેરસ સિકકા પ્રચલિત હતા. શ્રીકેએ ગોળ આકારના પણ તેને પ્રભાવ હતે. ગાદી ઉપર આવ્યા પછી થોડા સમસિક્કા પ્રચલિત ક્ય. વીમ કદફિશના સુવર્ણ સિક્કા રેમનું યમાં જ તેણે યુ પી. ઉપર સત્તા સ્થાપી દીધી હતી એવું તેના અનુકરણ કરીને બનાવાયા છે. તેનાં સુવર્ણ સિકકાનું વજન સારનાથના લેખના આધારે જાણવા મળે. ૨૦ વળી લેખમાં ૧૨૪ ગ્રેઈન્સ છે. વળી ભારતમાં તેનું રાજ્ય વિસ્તરતાં ભારત વાયવ્ય સરહદ પ્રદેશના અધિકારીઓ તરીકે દંડનાયક લલ સાથે વિદેશોને સીધે જ સંબંધ સ્થપાય. સેના નાણાંને અને ક્ષત્રપ વેશ્યશીનાં નામે મળે છે. કચ્છનું રાજતરંગિણી લીધે આંતર રાષ્ટ્રીય વેપાર માટે વધુ સુવિધા થઈ શકી. અને બૌદ્ધ સાહિત્ય તેને કાશ્મીરના રાજા તરીકે ઉલ્લેખ કરે સેનાના સિક્કાનું બાહુલ્ય એ સૂચવે છે કે પશ્ચિમ તરફથી છે. ચીની પ્રવાસી યુઅન શુઆંગ કનિષ્કને ગાંધારને રાજા ખાસ કરીને રેમથી સેનું ભારત તરફ ઘસડાયું હતું. કહે છે. તેના અનુગામીને કાબુલથી લેખ મળે છે. અને
4 અલબેરુની પણ તેને અફઘાનિસ્તાનના શાસક તરીકે નોંધે છે. વીમના સુવર્ણ સિકકાના પૃષ્ઠ ભાગે ‘શિવની આકૃતિ
મથુરાથી તેના ઘણુ પુરાવા મળ્યા છે. પશ્ચિમ ભારત ઉપર છે. શિવના ડાબા હાથ પર બ્રાહ્મ ચર્મ છે. અને જમણ તેના ક્ષત્રપ તરીકે શકેની સત્તા છે અને સાંચિમાંથી તેના હાથમાં ત્રિશલ અને પરશુને ધારણ કરેલાં છે. પ્રાકૃત ભાષામાં તરતના અનુગામીને લેખ મળે છે. પરિણામે સિંધ, માળવા, અને ખાપ્તિલિપિમાં લખે છે. “મહારાજસ, મહાદિરાજસ
રાજપુતાના અને સૌરાષ્ટ્ર ઉપર તેની આણ પ્રવર્તતી હતી. (રાજાધિરાજ) સર્વ લેકેશ્વર મહિધર વીમ કદકિશ” આમાં
આમ કનિષ્કનું સામ્રાજ્ય પૂર્વમાં બિહારથી પશ્ચિમે ખરા મહિધરનું સંસ્કૃત રૂપ “માહેશ્વર” માનીને કેટલાક વિદ્વાનો
સાન સુધી અને ઉત્તરે ખેતાનથી દક્ષિણ ભારતમાં કેકણ તેને શિવભક્ત માને છે. જ્યારે શ્રીરાહુલ સાંસ્કૃત્યાયનના મતે
સુધી ફેલાયેલું હતું. તે છે રાજધાની પુરપુર (પેશાવર)માં માત્ર “માહેશ્વર” શબ્દથી તને ફો કહે બરાબર નથી. હતી. કારણ આ પ્રયોગ તો “ર ના અર્થમાં પણ પ્રજી શકાય.' સ્મિથે વીમ કદફિશનો શાસન સમય ઇ. સ. ૭૮ થી ૧૧૦ને કનિષ્ક પામીરના ભાગે આક્રમણ કરીને કાશગર, ખેતાન આવીને તેને પાક સંવતને પ્રવર્તક કહે છે. પરંતુ તે માટે અને મારકંદ જીતી લીધાં, એક પરંપરા કથા એવી પણ છે કે કઈ પરાવો મળતું નથી. જો કે મિથ પણ આ દિશામાં ચીની સભાટના એક સામંત
ચીની સમ્રાટના એક સામંતના રાજકુમારને કનિષ્ક પિતાના કેઇ ચેકકસ પૂરા નથી એમ તે સ્વીકારે જ છે.
દરબારમાં બાન પકડીને લઈ આવ્યો હતો. આ કુમાર અને કનિષ્ક-કનિક-૧
તેના નોકરેએ ઉનાળે કાપિશમાં, શિયાળે ભારતમાં
(પંજાબમાં ચીન ભક્તિમાં) અને વસંત તેમજ શરદ વર્ષ) વીમ કદ્રફિશ પછી સત્તા ઉપર આવનાર કનિષ્ક -૧ને ગાંધરમાં ગાળ્યાં. કનિષ્ક કાપિશમાં તેને માટે એક વિહાર પણ તેની સાથેનો સંબંધ નકકી નથી થઈ શકશે. કેટલાક તેને બંધાવેલે પરંતુ ચીની સમ્રાટ હોતીના સેનાપતિ પાન-કુની નાના યુએચ . .ભ્ય માને છે.૧૯ વીમના મૃત્યુ પછી કુષાણ વિજયકૂચે કનિષ્કની સત્તાને દૂર કરી તેણે ખેતાન અને કાશસરદારે વચ્ચે સંઘર્ષ થયેલે. સંઘ. સર્વોપરિ રાત્તા ગર લઈ લીધા. અને કાશિપયન સમુદ્રના કાંઠા સુધી પહોંચ્યો. મેળવવા માટે હતે. અા સરદારો પણ મહાબિરૂદ ધારણ ચીની સેનાપતિની આ સફળતા પછી કનિષ્ક તેની બરાબરીને કરવા લાગેલા. પછી કનિષ્ક સત્તા હાથમાં લીધી. કનિષ્ક કુષા- દાવો કરવા ચીની કુંવરીને હાથ માગે. પાન કુએ તેને પોતાના ણોમાં સૌથી મહાન ર ત , 11. ૨.ટલું જ નહીં પણ એશિ- માલિકનું અપમાન માન્યું. પરિણામે કનિષ્ક ૭૦ હજાર સવાયાનો તે મહાન શાસક ગણાય. બૌદ્ધ સાહિત્યમાં તેને અશોક રોનું લશ્કર તેના વાઈસરોય સી (Si)ના આધિપત્યમાં મોકલ્યું. પછી બીજુ સ્થાન અપાયું છે.
પરંતુ તે હાર્યું અને કનિષ્ક ચીની સમ્રાટને ખંડણી આપવાનું કનિષ્કને વારસામાં ગંગાથી વંસુ નદી સુધીનું સામ્રાજ્ય
૨૦ Rahul Sankrityayan, History of મળ્યું હતું. તેના લેખે પેશાવર, રાવલપિંડી, ભાવલપુર,
Central Asia, P. 107.
. ૧૭ રાહુલ સાંકૃત્યાયન History of Central Asia P. 106
યુ.પી.માં મહાક્ષત્રપ 16 V. A. Smith, The Oxford History of ખરપલ્લામાં અને ક્ષત્રપ વનસ્કૂરનું સંયુકત શાસન હતું, India P. 147 (3rd Edition )
(oqoll. D. C. Sircar The Age of imperial unity ૧૯, એજન, પૃષ્ઠ ૧૪૯
Chapter IX P. 141 )
(
Jain Education Intemational