Bharatiya Asmita Part 2

SR No.: 005145
Original Sutra Author: N/A
Author: Nandlal B Devluk
Publisher: Yogesh Advertising Service Bhavnagar
Publication Year: 1976
Total Pages: 1042
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 48 MB

Page 311

उ०६
એશિયાની ભૂમિકા સાથે ભારતીય અમિતા-ભાગ-૨
હાસકારે એકિયાના વિજેતાઓ તરીકે ચાર જાતિઓનાં નામે ગ્રીક રાજા હર્સિયસનું ગ્રીક ભાષામાં નામ છે. અને અવળી બાંધે છે. એમાંની એક જાતિ “અ” (Assai) હતી. આ બાજુએ ખરાષ્ઠિ લિમાં “ કુ કુલ કમ્સ, કુ.ાણુ યસ, ધર્મઅસેઈ' એ “યુસી” હોવા જોઈએ. “
સ્થિત” લખ્યું છે. આમાં કોઈ રાજકીય બિરૂ નથી. તેને
માત્ર કુષાણેને વડો કહ્યો છે. જ્યારે તેના પાછળના સમયના આ પ્રદેશમાં યુએચીનું એ અંતિમ સ્થળાંતર હતું.
સિકકાઓમાં “મહારાજ, મહાન, રાતિરાજ બિરૂદ તેણે તેમણે હવે એકસસ (વંધ્રુ ) નદીના ઉત્તર પ્રદેશમાં સેમ્બ્રીયાના
ધારણ કર્યા છે. અને હાર્મિકસનું નામ નથી. એટલે શરૂ(આધુનિક સમરકંદ-બોખારા) માં રાજધાની સ્થાપી. ચીની
આતમાં કદાચ કબુલ કઢફિશ આ ગ્રીક રાજાના ખડિયે પણ સમ્રાટે ઈ. પૂ. ૧૩૫ માં ચાંગ-કીન (ચાંગ કયાન) ને આ
હોય એવો પણ એક મત છે કે તેણે કાબુલના ગ્રીક રાજા પ્રદેશમાં એટલા માટે મોકલેલે કે તે યુએચીને હણે ઉપર
હર્સિયસ (હેમેય) ની મદદથી જ યુ ચીની અન્ય ચાર આક્રમણ કરવા તૈયાર કરે અને એ રીતે ચીન તરફનું તેમનું
ટેળીઓને જીતી હતી. વળી તેણે હેરમેયની મૈત્રી સાધીને દબાણ ઘટે૧૦ આ ચાંગ-કીને યુએચીની રાજધાનીની મુલાકાત
એની સત્તાનો અંત આણનાર પહલ (પાર્થિયનો) પાસેથી લીધી ત્યારે” યુએચી” શમરકંદ અને વંશુ નદી વચ્ચેના પ્રદેશમાં
કાબુલ--કંદહારના પ્રદેશ પડાવી લીધા. ૧૩ વસેલા હતા ચાંગ-કીનનાં અહેવાલ છે. પૂ. ૧૨૫ ને છે
બાલિક પ્રદેશમાં વસ્યા પછી યુએચઓનાં પાંચ - કુજુલ કદફિશે ચીની પરંપરા પ્રમાણે એંસી વર્ષ જેટલું રાજ્ય અસ્તિત્વમાં આવ્યાં ૧. હેઓ-મી ૨. શુઆંગ-મી
લાંબું આયુષ્ય ભગવ્યું. તેણે કુષાણના પિતાના પ્રદેશ ઉપરાંત ૩. કુઈ–શુઆંગ (Kuei-Shuang) ૪. હીન પ. ક -
હિંદુકુશ પર્વ તથી દક્ષિણે રાજ્ય વિસ્તાર્યું. કી-પીન (ગાંધાર)
લીધું જેમાં તક્ષશીલાને પ્રદેશ પણ આવી જાય કાબુલ ક દહાર ફુ. આ પાંચમાં કુઈ-શુઆંગ એ “કુષાણુ” હતા. ૧૧ એકાદ
પણ તેના રાજ્યમાં ભળ્યાં. સાંસ્કૃતિક દૃષ્ટિએ નોંધપાત્ર બાબત સદી વિત્યા પછી “કુષાણુ’ ટોળી વધારે શક્તિશાળી બની.
તે એ છે કે તેના સિક્કા ઉપર તનાં બિરુદની સાથે ધર્મ, તેના નેતા (યવુગ) એ અન્ય ચાર પ્રદેશને જીતીને એક
સ્થિત” અને “સત્ય ધર્મ સ્થિત” વિશેષણો પણ છે જે તેના શાસન નીચે આણ્યાં. આ નેતા કુસુલ કડફિશ હતો. તેના
બૌદ્ધ ધર્મ હોવાના પુરાવા આપે છે. તેણે બૌદ્ધ ધર્મ અપસિકકામાં તેને “કુષાણ યવુગસ” (કુરાગોનો વડે) ૨ો છે.
ના હશે એમ કહી શકાય. ઈ.સ.ની પહેલી સદીકાં બૌદ્ધ ધર્મ ધીરે ધીરે કુષાણેએ ભારત અને મધ્ય એશિયામાં સુવિસ્તૃત
તેરી ખીણના પ્રદેશમાં ફેલાઈ ચૂકયો હતો. ત્યાં ભારતીય સામ્રાજ્ય સ્થાપ્યું જેને પરિણામે પશ્ચિમના સંસ્કાર પૂર્વ તરફ
લિપ-ઉપયોગમાં લેવાતી. ભારતીની વાયવ્ય સ્થપાયેલા ઇડા -ખાસ કરીને ભારત તરફ આવ્યા.
ગ્રીક, શક અને ઈન્ડે પાથે યન રાજ્યનું સ્થાન હવે ઈન્ડોકુષાણ સમ્રાટોઃ
સીથિયન રાયે લીધું ૧૪ જેકે હજુ કુરાણોની સત્તા ભારતીય
પ્રદેશ ઉપર સ્થપાઈ નહતી. કુજુલ કદફિશ ( કડફિસીસ-૧) ૨ કુજુલ કદફિશના સિકા હિંદુકુશની દક્ષિણેથી મળ્યા છે. તેના આ સિકકાઓ) વીમ કદફિશ (કડફરસીસ-૨) તેની રાજકીય કારકીર્દિ સમજવા માટે ખૂબ જ ઉપયોગી છે.
કુસુલ કદફિશ પછી તેને પુત્ર વીમ કદફિશ-૨ ગાદીએ શરૂઆતના તેના સિકકાની એક બાજુએ કાબુલના અંતિમ
આવ્યું. તેના સમયમાં સૌ પ્રથમ કુષાણ સત્તા સિંધુ નદીથી પછી તેઓ અમૂહરયા એ સસ ) તરફ ખસ્વા, જવો કે હર લીને પૂર્વમાં સ્થપાઈ, પૂર્વ ગાંધાર, કાશમીર, પંચાલ અને સિંધુદેશ તાહિયામાં વયા જે પ્રદેશ ભકિયા તરીકે ઓળખાય છે. Thu પર તેની સત્તા હતી ૧૫ સ્મિથ મહાદય તેનું શાસન ગાંગા-ખીણમાં Age of Imperial unity, P. 136-37 સહુલ સાંસકૃત્ય બનારસ સુધી અને દક્ષિણે નર્મદા સુધીનું માને છે. સિંધુ ખીણ યન પણ તાહિયાને બેડ તરીકે ઓળખાવે છે જેએ. - H—
ઉપર પણ તેનું શાસન હતું. ઉપરાંત માળવા અને પશ્ચિમ story of Central Asia, P. 99.
ભારતના શક ક્ષત્રપ તેની સર્વોપરિતા સ્વીકારતા.૧૬ Rahul Sankrityayan, History of Central
૧૩. ડે. હરિપ્રસાદ શાસ્ત્રી, પ્રાચીન ભારત ભાગ-૧ Asia, Part II p. 100.
પૃષ્ઠ-૧૦૧ ૧૦ એજન પૃષ્ઠ-૯૮
૧૪ યુએચી’ ટોળીનાં સીચિયન ભાષા બેલતાં, તેથી ૧૧ D. C. Sincar, The Ae of Imperial તેમને સાથિયને કહે છે. unity, P. 137 પરની યાદટીપ.
૧૫ ડે. હરિપ્રસાદ શાસ્ત્રી, પુકત પુસ્તક, પૃષ્ઠ-૧૦૧ - ૧૨, કુષાણ સમ્રાટોની તારીખે વિષે ઘણે મતભેદ્ર છે. 15 Vincent A Smith, The Oxferd History જુદા જુદા વિદ્વાને જુદી જુદી તારીખે આપે છે. એટલે મેં of India, P. 148 રાહુલ સાંકૃત્યાં ન પ ત શાસન જમના ચક્કસ કોઈ તારીખે અ.પવ નું ટાળ્યું છે. જરૂર પડી ત્યાં ચર્ચા નદી સુધીનું માને છે. મારુory of central Asia પણ કરી છે,
P. 106)
Jain Education Intemational